ترجمه سوره انعام ششمین سوره قرآن کریم

8 حوت 1400

ترجمه سوره انعام (چهارپایان)

به نام خداوند بخشنده و مهربان.

حمد و سپاس خدای را که آسمان ها و زمین را خلق کرد و تاریکی ها و نور را قرار داد. آنگاه کافران برای پروردگارشان شریک و همتا قرار میدهند.
او کسی است که شما را از گل خلق کرد. بعد یک اجل (عمر) معین برای شما قرار داد. اجل حتمی نزد خداوند است. آنگاه شما در قدرت خداوند شک میکنید.
او در آسمان ها و زمین خداوند است. خداوند اسرار و عیان شما و آنچه را بدست می آورید میداند.

لجبازی کافران در برابر حق

هیچ آیه ی از آیات پروردگارشان نمی آمد مگر اینکه آنها از آن روی گردان بودند.
وقتی حق به سوی آنها آمد، آنها آن را تکذیب کردند. به زودی اخبار آنچه بدان استهزا میکردند به سوی شان خواهد آمد.
آیا آنها ندیدند که پیش از آنها اقوامی زیادی را هلاک کردیم که در روی زمین به آنها قدرتی داده بودیم که به شما نداده ایم. از آسمان بر آنها باران زیادی فرستادیم. نهرها را از زیر پای آنها جاری ساختیم.؟ آنگاه آنها را به خاطر گناه شان نابود کردیم. بعد از آن قوم، قومیدیگر را به وجود آوردیم.
اگر نوشته ی را در یک کاغذی بر تو نازل میکردیم و آنها، آن را با دست خود لمس میکردند، کافران می گفتند: این نوشته فقط یک جادوی آشکار است.
آنها گفتند: چرا فرشته ی بر او نازل نشده است؟ اگر فرشته ی نازل میکردیم، بدون شک کار آنها به آخر می رسیدند و دیگر به آنها مهلتی داده نمی شدند.
اگر فرستاده ی خود را ملک قرار میدادیم، حتما وی را بصورت مرد قرار میدادیم، و آنچه را مشتبه می سازند بر آنها مشتبه می ساختیم.(یعنی مشکل همچنان به حال خود باقی می ماند)
آنها قبل از تو پیامبرانی را مسخره کردند، آنگاه کیفر این تمسخر، یخن مسخره کنندگان را گرفت.
بگو: در زمین بگردید، آنگاه نگاه کنید که سرانجام تکذیب کنندگان چگونه بوده است.
بگو: آنچه که در آسمان ها و زمین است، از کیست؟ بگو: از خدا است. خداوند رحمت را بر خود واجب گردانیده است. بدون شک خداوند شما را در روز قیامت که در آن هیچ گونه شکی وجود ندارد، جمع میکند. کسانی که خود را در خسران قرار دادند ایمان نمی آورند.
آنچه که در شب و روز ساکن شده است از خداست. خداوند شنوای داناست.
بگو: آیا غیر خداوند را که خالق آسمان ها و زمین است سرپرست خود بگیرم، در حالی که خداوند ما را غذا میدهد و خود غذا نمیخورد؟ بگو: من ماموریت دارم که اولین مسلمان باشم، خداوند گفته است هرگز از مشرکان مباش.
بگو: من اگر معصیت پروردگارم را نمایم، از عذاب روزی بزرگ می ترسم.
از هر کسی در آن روز عذاب برطرف شود، خداوند به او رحم کرده است. این پیروزی روشن است.
اگر خداوند بر تو ضرری برساند، به غیر از او برطرف کننده ی آن نیست. اگر خداوند بر تو خیری برساند، او بر هر چیزی تواناست.
او بر بندگان خود مسلط است و او حکیم و آگاه است.
(عده ای از مشرکان نزد پیامبر آمدند و پرسیدند: شما چگونه پیامبری هستی که هیچکس به حقانیت شما شهادت ندادند، لااقل کسی را نشان بده که شاهد رسالت تو باشد) بگو: کدام چیز شهادتش بزرگ تر است؟ بگو: خداوند میان ما و شما شاهد است. این قرآن به من وحی شده است، با این قرآن به همه کسانی که پیام قرآن به آنها برسد، هشدار میدهم. آیا شما شهادت میدهید که همراه خداوند، خدایان دیگری هست؟ بگو: من این گونه شهادت نمیدهم. بگو: فقط او معبود یگانه است. من از آنچه شریک خدا می سازید بیزارم.
کسانی را که کتاب دادیم، پیامبر را مانند فرزندان خود می شناسند. کسانی که خود را در خسران قرار دادند ایمان نمی آورند.
چه کسی ظالم تر از آن کسی است که بر خداوند دروغ ببندد و یا آیات او را تکذیب کند؟ بدون شک ظالمان رستگار نمی شوند.
روزی که همه آن ها را یک جا جمع کنیم، آنگاه به مشرکان بگوییم: کجا هستند شریکان شما که آنها را شریک خداوند میدانستید؟
آنگاه پاسخ و امتحان آنها جز این نیست که بگویند: قسم به خدا که پروردگار ماست، ما مشرک نبودیم.
نگاه کن! که چگونه آنها به خود دروغ گفتند و آنچه بافته بودند، نابود شد.
گروهی (از مشرکان به ظاهر) به تو گوش میدهند، ما بر دلهایشان سرپوش قرار دادیم که آن را نفهمند و در گوش هایشان سنگینی نهادیم. آنها اگر همه نشانه های حق را ببینند باز به آن ایمان نمی آورند. تا جاییکه وقتی نزد شما می آیند، با شما مجادله میکنند. کافران می گویند: این کتاب جز افسانه های پیشینیان نیست.
آنها مردم را از آن کتاب باز میدارند و خود نیز از آن دور می شوند، اما آنها جز خود را هلاک نمیکنند، اما نمیدانند.
اگر هنگامیکه آنها بر آتش نگه داشته می شوند میدیدی که می گویند: ای کاش به دنیا بازگردانده می شدیم و در آنجا آیات پروردگار ما را تکذیب نمیکردیم و از مومنان می شدیم.
(اینگونه نیست) بلکه آنچه را که در گذشته مخفی کرده بودند، برای آنها آشکار گردیده است. اگر آنها به دنیا هم بازگردانده شوند، به همان چیزی که از آن نهی شده بودند، باز می گردند. بدون شک آنها دروغگویند.
گفتند: جز این زندگی دنیوی ما، زندگی دیگری نیست. ما دوباره زنده نمی شویم.
اگر هنگامیکه آنها در پیش پروردگار شان، نگه داشته می شوند میدیدی که به آنها گفته شود: آیا این دوباره زنده شدن حق نیست؟ آنها در جواب می گویند: بلی، سوگند به پروردگار ما که حق است. به آنها گفته شود: پس به خاطر انکار و کفرتان عذاب را بچشید.
کسانی که ملاقات با خداوند را دروغ پنداشتند، بدون شک دچار زیان شدند، تا زمانیکه قیامت بصورت ناگهانی فرارسد، آنها گویند: ای وای بر ما که ما نسبت به انجام وظایف خود کوتاهی کردیم. آنها بار گناهان خود را بر دوش میکشند. آگاه باشید که بد باری را بر دوش میکشند.
زندگی دنیا چیزی جز بازی و سرگرمی نیست. بدون شک سرای آخرت برای کسانی که تقوا پیشه کنند بهتر است. آیا نمی اندیشید؟
ما خوب میدانیم که آنچه را که آنها (مشرکان، کافران و ستمکاران) می گویند تو را ناراحت میکند. اما آنها در واقع تو را تکذیب نمیکنند، بلکه ستمکاران آیات خدا را تکذیب و انکار میکنند.
بدون شک پیش از تو هم پیامبران تکذیب شدند، اما آنها بر تکذیب و آزاری که دیدند صبر کردند، تا کمک ما بر آنها رسید. سخنان (سنت) خداوند را چیزی تغییر نمیدهد. بدون شک خبر پیامبران به تو رسیده است.
اگر روی گردانی آنها بر تو سخت تمام می شود، اگر بتوانی سوراخی در زمین یا شاطوی(نردبانی) در آسمان بجویی تا معجزه دیگر برای آنها بیاوری (آنها ایمان نمی آورند). اگر خداوند میخواست همه آنها هدایت پیدا میکرد. پس هر گز از جاهلان نباش.
فقط کسانی (دعوت شما را) قبول می کنند، که گوش می دهند. خداوند مردگان را در قیامت مبعوث می کند و آنگاه آنها (برای حسابرسی) به سوی خداوند بازگردانده می شوند.
(جمعی از سران قریش به پیامبر گفتند: اگر راست می گویی معجزاتی همانند عصای موسی، ناقه صالح و… برای ما بیاور.) آنها گفتند: چرا از سوی پروردگارش معجزه ی(مثل معجزه پیامبران پیشین) بر او نازل نمی شود؟ بگو: بدون شک خداوند قدرت دارد تا (مثل آن معجزه) نازل کند. اما اکثر آنها نمی دانند.
هیچ جنبنده ی در زمین نیست و هیچ پرنده ی که با دو بال خود پرواز می کند، مگر اینکه امت های مانند شمایند. ما در این کتاب از (توضیح) چیزی کوتاهی نکرده ایم. پس همه به سوی پروردگار شان محشور می شوند.
کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، کر و لال های فرورفته در تاریکی اند. خداوند هر کسی را بخواهد گمراه می کند و هر کسی را بخواهد در راه مستقیم قرار می دهد.
بگو: اگر شما راست گو هستید به من خبر دهید، زمانی که عذاب خداوند بر شما نازل شود و یا قیامت برپا گردد، آیا شما در آن زمان غیر از خدا کسی دیگر را فرا میخوانید؟
بلکه شما در آن زمان فقط خداوند را فرا میخوانید. آنگاه خداوند اگر بخواهد آسیب و عذاب را به خاطر اینکه او را فراخوانده اید بر طرف می کند. در آن زمان شما بت های را که شریک خدا قرار داده بودید، فراموش می کنید.
بدون شک ما پیامبرانی را به سوی جوامعی پیش از تو فرستادیم. آنگاه افراد آن جوامع را به تنگدستی و بیماری گرفتار کردیم تا شاید به تضرع و زاری روی آورند.
پس چرا وقتی عذاب ما به آنها رسید، تضرع و زاری نکردند؟ دل های آنها سخت شده بود و شیطان اعمال بد آنها را به نظر آنها زیبا جلوه داده بود.
پس چون تذکراتی که به آنها داده شده بود، فراموش کردند، ما هم درهای همه نعمت ها را (جهت امتحان) برای آنها باز کردیم. آنها بابت نعمت های که به آنها داده شد، خوشحال و سرمست گردید، آنگاه یک باره آنها را گرفتار کردیم و آنها نیز نومید شدند.
در نتیجه ریشه ظالمان قطع شد. همه ستایش ها مخصوص خداوند است که پروردگار جهانیان است.
بگو: به من خبر دهید اگر خداوند گوش و چشم تان را بگیرد و بر قلب تان مهر بزند، کدام معبودی به جز خداست که آنها را برای شما بیاورد؟ نگاه کن چگونه آیات خود را برای اینها به صورت های مختلف بیان می کنیم، اما آنها روی گردان می شوند.
بگو: به من خبر دهید اگر عذاب خداوند بصورت ناگهانی و یا آشکارا به سوی شما بیاید، آیا به جز گروه ظالمان کسی دیگر هلاک می شوند؟
ما پیامبران را به جز مژده دهنده و بیم دهنده نمی فرستیم. پس کسی که ایمان بیاورند و خود را اصلاح کنند، نه ترسی دارند و نه ناراحت می شوند.
کسانی که آیات ما را تکذیب کنند، به خاطر فسق و گناه شان به آنها عذاب خواهد رسید.
بگو: من نمی گویم که گنج های خداوند در نزد من است، من غیب هم نمی دانم و نمی گویم که فرشته هستم. من فقط از آنچه که بر من وحی شده است پیروی می کنم. بگو: آیا کور و بینا باهم مساوی است؟ پس چرا فکر نمی کنید؟.
به وسیله این قرآن کسانی را که از محشور شدن به سوی پروردگارشان می ترسند، هشدار بده، که غیر از او برای آنها هیچ یاور و شفیعی نیست، تا شاید از خداوند بترسد و تقوا پیشه کند.
(در آغاز اسلام تعداد از فقرا و افراد که از پشتوانه قبیله و قوم خود برخوردار نبودند مانند بلال، ابوذر، عمار و… مسلمان شدند. سران قبایل عرب وقتی نزد پیامبر آمدند به حضرت پیشنهاد کردند که آنها را از اطراف خود طرد کند، اما پیامبر نپذیرفت و این آیه نازل شد.) کسانی را که صبح و شام پروردگار خود را میخوانند و رضای او را می طلبند، از خود دور نکن. نه از حساب آنها چیزی بر توست و نه چیزی از حساب تو بر آنهاست که آنها را از خود دور سازی و از ستمکاران شوی.
ما این گونه برخی (سرمایه داران) را به برخی (مومنان فقیر) که در کنار تو هستند امتحان کردیم، تا (سرمایه داران با تمسخر) بگویند: آیا اینها کسانی هستند که خداوند از میان ما بر آنها منت نهاده است.؟ آیا خداوند به شاکران داناتر نیست؟
هر وقتی کسانی که به آیات ما ایمان می آورند به نزد تو بیایند، بگو: سلام علیکم. پروردگار تان رحمت را بر خودش واجب گرداینده است. بنابراین هر کسی از شما از روی نادانی کار زشتی انجام دهد، بعد توبه کند و خود را اصلاح نماید (بخشیده می شود) زیرا خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.
ما اینگونه آیات را بیان می کنیم تا راه مجرمان آشکار گردد.
بگو: من از عبادت کسانی که شما آن را به جای خدا عبادت می کنید، نهی شده ام. بگو: من از هوای نفس شما پیروی نمی کنم، که در آن صورت گمراه می شوم و از هدایت شدگان نخواهم بود.
بگو: من بر دلیل روشنی (قرآن) از جانب پروردگام هستم، در حالی که شما آن را تکذیب کردید. چیزی (عذابی) را که شما برای بدست آوردن آن عجله دارید در نزد من نیست. حکم فقط به دست خداوند است. خداوند همیشه حق را بیان می کند. او بهترین داور و جداکننده حق از باطل است.
بگو: اگر چیزی را که برای دریافت آن شما عجله دارید در نزد من بود، بدون شک کار میان من و شما تمام شده بود. خداوند به ظالمان داناتر است.
کلیدهای غیب نزد خداوند است که جز او کسی دیگر آن را نمی داند. خداوند آنچه را که در خشکی و دریاست می داند. هیچ برگی نمی افتد مگر اینکه خداوند آن را می داند. هیچ دانه ای در تاریکی های زمین و هیچ تر و خشکی نیست مگر اینکه در کتاب روشن، ثبت است (و خداوند از آن آگاه است).
او کسی است که شب روح شما را در خواب می گیرد و آنچه را که در روز انجام می دهید می داند. آنگاه روح شما را در روز به جسم تان بر می گرداند، تا وقت اجل معین فرا برسد؛ آنگاه بازگشت شما به سوی اوست. بعد او شما را به آنچه که انجام می دادید آگاه می کند.
خداوند بر بندگان خود غالب است. خداوند نگهبانانی را برای شما می فرستد، تا زمانی که یکی از شما را مرگ فرا رسد، آنگاه فرستادگان ما جانشان را می گیرد. آنها در ماموریت خود کوتاهی نمی کنند.
بعد همه به سوی خداوند مولای به حق شان بازگردانده می شود. آگاه باشید که حکومت مطلق از آن خداوند است. و او سریع ترین حساب گر است.
بگو چه کسی شما را از تاریکی های صحرا و دریا نجات می دهد؟ در حالی که شما او را با تضرع و زاری بصورت مخفیانه به کمک می خواهید که اگر خداوند ما را از این سختی نجات دهد، بدون شک از شاکران خواهیم بود.
بگو: خداوند شما را از این سختی و از هر اندوهی نجات می دهد، اما شما باز به او شرک می ورزید.
بگو: او تواناست که از بالای سر و یا از زیرپاهایتان، عذابی بر شما بفرستد. یا شما را گروه گروه قرار دهد و مزه تلخ اختلاف را به هر گروه شما به وسیله گروه دیگر بچشاند. نگاه کن چگونه آیات خود را به صورت های گوناگون بیان می کنیم تا بفهمند.
قوم تو قرآن را در حالی که حق است، تکذیب کردند. بگو: من وکیل و صاحب اختیار شما نیستم.
هر خبری، دارای زمانی خاصی است، به زودی خواهید دانست.
(کفار قریش در جاهای مختلف می نشستند و درباره قرآن بیهوده سخن می گفتند) هر گاه کسانی را دیدی که در باره آیات قرآن بیهوده وارد سخن می شوند، از آنها دوری کن، تا زمانی که وارد سخن دیگری گردد. اگر شیطان از یاد شما برد، پس از یادآوردن، با گروه ستمکاران منشین.
چیزی از حساب آنان (ستمکاران) بر ذمه‌ی پرهیزکاران نیست و لیکن یادآوری لازم است تا شاید پرهیز کنند. (یعنی افراد متقی و عالم وقتی در جلسه آنها شرکت می کنند، باید به آنها تذکر بدهند)
از کسانی که دین شان را به بازی و سرگرمی گرفتند و زندگی دنیوی آنها را مغرور ساختند، فاصله بگیر. مردم را با قرآن پند بده، تا مبادا کسی به خاطر کاری که کرده است (به عذاب) گرفتار شود که او را غیر از خدا یاور و شفاعتگری نباشد و هرگونه عوضی به (خاطر رهایی از عذاب) بدهد از او قبول نشود. آنها کسانی هستند که به خاطر اعمال بد خود درمانده اند. آنها به خاطر اینکه کافر شده اند آبی جوشان و عذابی دردناک در پیش دارند.
بگو: آیا به جای خداوند کسی را بپرستیم که نه سودی برای ما داشته باشد و نه ضرری؟ پس از اینکه خداوند ما را هدایت کرد، ما به عقب بازگردیم. مانند کسی که شیطان عقلش را ربوده است و در زمین سرگردان است، در حالی که وی دوستانی دارد که وی را به سوی هدایت دعوت می کنند که به سوی ما بیا. بگو: هدایت خداوند، هدایت واقعی است. ما ماموریت داریم که تسلیم پروردگار جهانیان باشیم.
همچنین ما ماموریت داریم که نماز را برپا داریم و تقوای الهی پیشه کنیم. او است که به سویش محشور می شوید.
اوست که آسمانها و زمین را به حق آفرید. روزی که می گوید: باش، پس می باشد. گفتارش حق است. روزی که در صور دمیده شود، حاکمیت مطلق از آن اوست. خداوند دانای نهان و آشکار است و او حکیم و آگاه است.

مناظره حضرت ابراهیم با بت پرستان

زمانی که ابراهیم به پدرش (عمو/پدرخوانده اش) آزر گفت: آیا بتها را به عنوان خدای خود انتخاب می کنی؟ بدون شک من تو و قومت را در گمراهی آشکار می بینم.
ما این گونه ملکوت آسمانها و زمین را به ابراهیم نشان می دادیم تا از اهل یقین شود.
وقتی شب شد، ابراهیم ستاره ی را دید گفت: این پروردگار من است. اما زمانی که ستاره غروب کرد گفت: من غروب کنندگان را دوست ندارم.
هنگامی که ابراهیم ماه را در حال طلوع دید گفت: این پروردگار من است. اما زمانی که ماه غروب کرد گفت: اگر پروردگارم مرا هدایت نکند، بدون شک از گروه گمراهان خوام بود.
هنگامی که ابراهیم خورشید را در حال طلوع دید گفت: این پروردگار من است، این بزرگتر است. اما زمانی که خورشید غروب کرد گفت: ای قوم من! من از آنچه که شما شریک خدا قرار می دهید بی زارم.
من خالصانه و بدون انحراف روی دلم را به سوی کسی قرار داده ام که او آسمان ها و زمین را خلق کرده است و من از مشرکان نیستم.
قوم ابراهیم با او به جدل و ستیز برخاستند. ابراهیم گفت: آیا در باره خداوند با من جدل می کنید، در حالیکه او مرا هدایت کرده است؟ من از آنچه که شما شریک خداوند قرار می دهید نمی ترسم، مگر اینکه پروردگارم چیزی را بخواهد. علم پروردگارم همه چیز را فراگرفته است. آیا شما متذکر نمی شوید (تا توحید را بفهمید)؟.
من چگونه از آنچه که شما شریک خداوند قرار داده اید بترسم؟ در حالیکه شما نمی ترسید از اینکه برای خداوند چیزی را شریک قرارداده اید که خداوند درباره ی آن حجتی برای شما نازل نکرده است. پس کدام یک از ما دو گروه به ایمنی سزاوارتر است اگر شما می دانید؟
مومنانی که ایمانشان را به ظلم آلوده نکردند، امنیت مخصوص آنها ست و آنها هدایت یافته هستند.
آن حجت ماست که ما آن را به ابراهیم در برابر قومش دادیم. ما هر کسی را بخواهیم درجاتش را بالا می بریم. بدون شک پروردگار تو حکیم و داناست.
اسحاق و یعقوب را به ابراهیم بخشیدیم. همه آنها را هدایت کردیم. نوح را قبلا هدایت کرده بودیم. از نسل او داود، سلیمان، ایوب، یوسف، موسی و هارون را هدایت کردیم. ما اینگونه نیکوکاران را پاداش می دهیم.
زکریا، یحیا، عیسی و الیاس را هدایت کردیم که همگی از صالحان بودند.
اسماعیل، یسع، یونس و لوط را هدایت کردیم و همه آنها را بر جهانیان برتری دادیم.
از پدران، فرزندان و برادرانشان (نیز مشمول برتری قرار دادیم) و آنها را برگزیدیم و به راهی راست هدایت نمودیم.
این هدایت خداوند است که هر یک از بندگانش را بخواهد هدایت می کند. اگر آنها شرک می ورزیدند، همه اعمال شان نابود و تباه می شد.
آنها کسانی هستند که ما به آنها کتاب، حکمت و نبوت دادیم، اگر آنها(مشرکان) به این حقایق کفر ورزند، بدون شک ما گروهی دیگر را نگهبان آن قرار می دهیم که بر آن کافر نباشند.
آنها (پیامبران) کسانی هستند که خداوند آنها را هدایت کرده است. پس به هدایت آنها اقتدا کن. بگو: من در قبال رسالتم از شما پاداشی نمی خواهم. این قرآن به جز تذکر و پندی برای جهانیان نیست.
آنها (یهودیان) خداوند را آنگونه که سزاوار است نشناختند، زمانی که گفتند: خداوند بر هیچ بشری چیزی نازل نکرده است. بگو: کتابی را که موسی آورد، چه کسی نازل کرد؟ کتابی که برای مردم نور و هدایت بود. اما شما آن کتاب را در کاغذ پاره ها قرار می دهید، بخش آن را آشکار می کنید و بخش زیاد آن را پنهان می کنید. در حالیکه چیزهای را که شما و پدرانتان نمی دانستید به وسیله همان کتاب دانستید. بگو: خداوند، آنگاه آنها را رها کن که در باطل گویی خود بازی کنند.
این قرآن کتابی است پربرکت و پر فایده که ما آن را نازل کردیم، تصدیق کننده کتاب های آسمانی پیش از خود است. هدف از نزول قرآن این است که به مردم مکه و اطرافیان آن هشدار دهد. کسانی که به آخرت ایمان دارند به این کتاب ایمان بیاورند. آنها همیشه بر نمازشان محافظت و مواظبت می کنند.
(شخصی به نام عبدالله بن سعد که از کاتبان وحی بود خیانت کرد و پیامبر او را طرد نمود. وی ادعا کرد که من می توانم مانند آیات قرآن بیاورم آنگاه این آیه نازل شد) چه کسی ظالمتر از کسی است که به خداوند دروغ می بندد، یا می گوید: به من وحی شده است در حالیکه چیزی به او وحی نشده است. و یا کسی که می گوید: من به زودی مانند آنچه که خداوند نازل کرده است، نازل می کنم؟. کاش ظالمان را هنگامی که در سختی جان کندن و مرگ است ببینی، که فرشتگان دست های خود را به سمت آنها دراز کرده و جانشان را می گیرد. امروز به خاطر اینکه سخن ناحق درباره خدا می گفتید و با تکبر آیات الهی را نمی پذیرفتید، به عذاب خوارکننده ی مجازات می شوید.
(در قیامت از جانب خداوند به مشرکان گفته می شود) شما تنها در نزد ما آمدید، همانگونه که اولین بار شما را خلق کردیم. آنچه را که در دنیا به شما داده بودیم به جا گذاشته اید. شفیعانتان را که شریک می پنداشتید، همراه شما نمی بینیم. بدون شک ارتباط شما با همدیگر قطع شده است و کسانی را که شریک خدا گمان می کردید گم شده است و از دست داده اید.

توجه به آفرینش و نعمت های الهی جهت خدا شناسی

بدون شک خداوند شکافنده ی دانه ها و هسته ها است. زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون می آورد. این است خدای شما. پس کجا منحرف می شوید؟
(خداوند) شکافنده صبح است. خداوند شب را برای آرامش قرار داد و خورشید و ماه را وسیله ی برای محاسبه مقرر فرمود. این نظم و اندازه گیری خداوند توانای داناست.
خداوند ستاره ها را برای شما قرار داد تا به وسیله آنها در تاریکی های خشکی و دریا راه را پیدا کنید. ما آیات خود را برای اهل علم به تفصیل بیان کردیم.
خداوند شما را از یک تن آفرید. برخی از آدم ها در دنیا مستقر است و برخی دیگر مستودع (در رحم و اصلاب به ودیعت نهاده شده) است. ما آیات خود را برای اهل فهم به تفصیل بیان کردیم.
خداوند کسی است که از آسمان آب نازل کرد و به وسیله آن گیاهان گوناگون را رویاندیم، آنگاه از آن شاخه های سبز درآوردیم و از آن دانه های متراکم را خارج می کنیم و از شکوفه های نخل خوشه های نزدیک به هم و باغ های از انگور و زیتون و انار مشابه و غیر مشابه به بارآوردیم. به میوه هایشان زمانی که میوه می دهد و می رسد نگاه کنید. بدون شک در این برای مومنان نشانه هایی است(از قدرت و ربوبیت خداوند.)

لجاجت و بهانه جویی مشرکان

مشرکان، برای خداوند شریکانی از جن قرار دادند، در حالیکه خداوند جن را خلق کرده است. مشرکان ناآگاهانه برای خداوند پسران و دخترانی تراشیدند. خداوند منزه و بالاتر است از آنچه که آنها توصیف می کنند.
خداوند ابداع کننده آسمان ها و زمین است. چگونه او دارای فرزند است؟ در حالیکه او همسری ندارد و همه چیز را او آفریده است و او به همه چیز داناست.
این است خداوند، پروردگار شما. جز او معبودی نیست. او خالق همه چیز است. پس او را عبادت کنید که او حافظ همه چیز است.
چشم ها او را درک نمی کند، اما او چشم ها را درک می کند. او لطیف و آگاه است.
بدون شک از جانب پروردگار شما دلایل روشن آمد. پس هر کسی که نیک به آن دلایل نگاه کند به نفع خود اوست. هر کسی هم آن را نبیند و چشم خود را ببندد به ضرر خود اوست. من حافظ و نگهبان بر شما نیستم.(من فقط مامور ابلاغ پیام هستم).
ما اینگونه آیات را بصورت گوناگون بیان می کنیم. بگذار تا مشرکان بگویند، تو این کتاب را از دیگران درس گرفته ای و تا آن را برای قومی دانا بیان کنیم.
چیزی که از سوی پروردگارت به تو وحی شده است پیروی کن. معبودی جز او نیست. از مشرکان اعراض کن.
اگر خداوند می خواست، آنها شرک نمی آوردند. ما تو را بر آنها حافظ و نگهبان قرار ندادیم. و تو بر آنها حافظ نیستی.

نهی از اهانت به مقدسات دیگران

شما خدایانی را که کافران به جای خداوند عبادت می کنند، دشنام ندهید، که آنها از روی نادانی و دشمنی خدا را دشنام می دهند. اینگونه برای هر امتی عمل شان را نیکو گردانیدیم، سپس بازگشت همه آنها بسوی پروردگارشان خواهد بود، آنگاه خداوند آنها را از اعمال همیشگی شان آگاه می کند.
آنها به خداوند قسم های جدی خوردند که اگر برای آنها معجزه بیاید، حتما به آن ایمان می آورند. بگو: معجزات فقط در اختیار خداوند است. شما چه می دانید که اگر معجزه ای هم بیاید باز ایمان نمی آورند؟
ما دل ها و چشم های شان را بر می گردانیم، همانگونه که نخستین بار هم به آن ایمان نیاوردند و آنها را در طغیان شان رها می کنیم تا سرگردان بمانند.

جزء هشتم

اگر ما فرشتگان را به سوی آنها می فرستادیم و مردگان با آنها سخن می گفتند و همه چیز را گروه گروه در برابر آنها جمع می کردیم، باز هم آنها ایمان نمی آوردند، مگر اینکه خداوند می خواست، اما اکثر آنها نمی دانند.
اینگونه برای هر پیامبری دشمنانی از شیاطین انس و جن قرار دادیم که برای فریب همدیگر سخنان فریبنده و در ظاهر زیبا بیان می کردند. اگر پروردگار تو می خواست، چنین نمی کردند. پس آنها را با افترایی که می بندند رها کن.
(ما از باب آزمایش مانع وسوسه های شیاطین نشدیم) تا دل های کسانی که به آخرت ایمان ندارند، به آن وسوسه ها متمایل شود و آن را بپسندد و هر عمل زشتی را که بخواهند انجام دهند.
آیا جز خداوند داوری کسی دیگر را بجویم؟ در حالی که اوست که این کتاب آسمانی را که به تفصیل بیان شده، به سوی شما نازل کرده است. اهل کتاب می دانند که این کتاب از جانب پروردگارت به حق نازل شده است. پس شک نکن.
سخن پروردگارت از روی صداقت و عدالت کامل شد. برای سخنان پروردگارت تغییر دهنده ی نیست. او شنوا و داناست.
اگر از بسیاری از مردم روی زمین پیروی کنی، تو را از راه خداوند گمراه می کنند. آنها فقط از حدس و گمان پیروی می کنند. همچنین آنها فقط به حدس و تخمین تکیه می کنند.
بدون شک پروردگارت به کسی که از راه او گمراه می شود و کسی که هدایت می یابند، داناتر است.

ذبیحه حلال و حرام

پس از حیوانی که نام خدا بر آن برده شده است، اگر به آیات خداوند ایمان دارید، بخورید.
شما را چه شده است که از گوشت حیوانی که در هنگام ذبح نام خداوند بر آن برده شده است نمی خورید، در حالیکه خداوند حیوانات را که بر شما حرام شده است بیان کرده است. مگر چیزی که به خوردن آن ناچار شوید. بدون شک بسیاری از مردم از روی جهالت، دیگران را با هواهای نفسانی خود گمراه می کنند. یقینا پروردگارت به تجاوزکاران داناتر است.
گناه آشکار و پنهان را ترک کنید. بدون شک کسانی که مرتکب گناه می شوند، به خاطر گناهش مجازات می شوند.
از آنچه که هنگام ذبح نام خداوند بر آن برده نشده است، نخورید. مسلما خوردن آن فسق و گناه است. شیاطین به دوستانشان شبهه القا می کنند تا آنها با شما مجادله کنند. اگر شما از آنها پیروی کنید، بدون شک شما هم مشرکید.

هدایت و ضلالت

آیا کسی که مرده بود و ما او را (با هدایت) زنده کردیم و برای او نوری قرار دادیم تا در روشنایی آن در میان مردم راه برود، مانند کسی است که در تاریکی(گمراهی) قرار دارد و از آن تاریکی بیرون آمدنی نیست؟ اینگونه برای کافران اعمال(بد) شان آراسته و مزین شد.
این گونه در هر منطقه ی رهبران مجرم را قرار دادیم تا در آنجا فریب کاری کنند، اما آنها فقط خود را فریب می دهند و این را درک نمی کنند.
هرگاه معجزه ی به سوی آنان بیاید، می گویند: ما هرگز به آن ایمان نمی آوریم تا مثل آنچه که به پیامبران خداوند داده شده است به ما هم داده شود. خداوند داناتر است که مقام رسالتش را در کجا قرار دهد. به زودی به کسانی که گناه کردند به خاطر فریبکاری شان، در پیش گاه خداوند ذلت و عذابی سخت خواهد رسید.
پس هرکسی را که خداوند بخواهد هدایت کند، سینه اش را برای پذیرفتن اسلام فراخ می کند. و هر کسی را که خداوند بخواهد گمراه کند، سینه اش را تنگ می کند مانند کسی که به زحمت به سمت آسمان بالا می رود( امروزه ثابت شده است که هر چه به سمت آسمان بالاتر برویم آکسیژن کمتر می گردد و نفس انسان قید می شود). خداوند اینگونه پلیدی را برای کسانی که ایمان نمی آورند قرار می دهد.
این راه مستقیم پروردگارت است. ما آیات را برای کسانی که متذکر می شوند به تفصیل بیان کردیم.

پاداش هدایت و ضلالت

برای آنها در نزد پروردگارشان خانه آسوده و آرامش بخش است. به خاطر اعمال نیکی که آنها انجام می دادند، خداوند یار و سرپرست آنها است.
روزی که همه جمع می شوند، به گروه جن گفته می شود: ای گروه جن! از میان انسان ها پیروان زیادی پیدا کردید. دوستان آنها از گروه انسان گویند: پروردگارا! برخی از ما از برخی دیگر بهره گرفت و به اجلی که برای ما مقرر کرده بودی رسیدیم. خداوند می گوید: جایگاه شما در آتش است در آنجا همیشه می مانید مگر اینکه خداوند بخواهد (شما را از آنجا خارج کند). بدون شک پروردگارت حکیم و داناست.
اینگونه برخی از ظالمان را به خاطر اعمال شان بر برخی دیگرشان مسلط می کنیم.
ای گروه جن و انس! آیا پیامبرانی از میان خود شما نیامدند که آیات مرا برای شما بخواند و شما را از دیدار امروز تان هشدار دهند؟ گویند: ما به ضرر خود شهادت می دهیم. آنها را زندگی دنیا فریب داد. اکنون آنها به زیان خود شهادت می دهند که در دنیا کافر بودند.
این (اتمام حجت و فرستادن پیامبر) به این خاطر بود که پروردگار تو هیچ گاه اهل دیاری را از روی ظلم هلاک نمی کنند، در حالی که اهل شان بی خبر باشند. (یعنی پیامبری برای آنها نفرستاده باشد و اتمام حجت نکرده باشد)
برای هر یک از بندگان مطابق اعمال شان رتبه هایی است. پروردگار تو از آنچه که آنها انجام می دهند غافل نیست.
پروردگارت بی نیاز و صاحب رحمت است. اگر خداوند بخواهد شما را هلاک می کند و پس از شما هر که را بخواهد جانشین می کند. همانگونه که خداوند شما را از نسل گروهی دیگر به وجود آورد.
بدون شک آنچه که به شما وعده داده می شود(از ثواب و عقاب) آمدنی است. شما عاجز کننده خداوند نیستید.
بگو: ای قوم من تا جاییکه در توان دارید با من مبارزه کنید. من هم تلاش می کنم. به زودی متوجه می شوید که عاقبت آن سر از آن کیست؟ بدون شک خداوند ظالمان را رستگار نمی کند.

آداب و رسوم و اعتقادات مشرکان عصر پیامبر

مشرکان از زراعت و چهارپایانی که خدا آنها را خلق کرده بود، سهمی برای خداوند قرار دادند. آنها به گمان خود گفتند: این سهم خدا و این سهم بت های ما است. سهمی که برای بتهای ما است به خداوند نمی رسد. اما سهمی که برای خدا است به بت ها می رسد. مشرکان بد داوری می کنند.
مانند این سهم بندی بی اساس بت های آنها برای بسیاری از مشرکان کشتن فرزندانشان را زیبا جلوه می داد تا هلاکشان کنند و دین شان را بر آنها مشتبه سازند. اگر خداوند می خواست، انها این گونه رفتار نمی کردند. پس آنها را با دروغ های که می بافند رها کن.
مشرکان طبق اعتقادات خود گفتند: این چهارپایان و زراعتی که (سهم خدا و بت ها است خوردن شان) ممنوع هستند. از آنها فقط کسانی که ما بخواهیم می توانند بخورند. حیواناتی است که سوار شدن بر آنان حرام است. چهارپایانی دیگری وجود داشت که هنگام ذبح، نام خدا را بر آنها نمی بردند. آنها (این آداب) را به دروغ به خداوند نسبت می دادند. خداوند به زودی آنها را به خاطر دروغی که بسته بودند مجازات خواهد کرد.
مشرکان گفتند: آنچه که در شکم این چهارپایان است،(در صورتی که زنده بیرون بیاید) فقط مال مردان ماست و بر زنان ما حرام است. اما اگر مرده بیرون بیاید در این صورت همه در آن شریکند. خداوند به خاطر این توصیف و تفسیر باطل آنها را جزا خواهد داد. خداوند حکیم و داناست.
بدون شک کسانی که فرزندان خود را از روی بی عقلی و نادانی کشته اند و آنچه را که خداوند روزی آنها کرده بود از روی افتراء به خداوند بر خود حرام کرده بودند، سخت زیان کردند. بدون شک آنها گمراه شده بودند و هدایت نیافته بودند.

نعمت های الهی از گیاهان و حیوانات

خداوند همان کسی است که باغ های دارای تاک و مانه مانند انگور و باغ های بدون تاک و مانه مانند خرما و زراعت با میوه های گوناگون و زیتون و انار مشابه و غیر مشابه را به وجود آورد. شما از میوه های آن به هنگامی که بار می دهد بخورید و هنگام چیدن آن حق نیازمندان را بدهید. اسراف نکنید که خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد.
خداوند از چهارپایان، حیوانات بزرگ باربر و حیوانات کوچک دارای پشم و گوشت آفرید. از آنچه که خداوند روزیتان کرده است بخورید و از گام های شیطان پیروی نکنید. شیطان دشمن آشکار شما است.
هشت جفتی ( از حیوانات ذیل بر شما حلال است) جفتی(نر و ماده) از گوسفند و بز. بگو آیا خداوند نرهای آنها را حرام کرده یا ماده های آنها را و یا آنچه را که رحم ماده ها آن را در بر گرفته است؟ اگر راست می گویید مرا از روی علم خبر دهید.
جفتی از شتر و گاو. بگو: آیا نرهای آنها را حرام کرده، یا ماده های آنها را و یا آنچه را که رحم ماده ها آن را در بر گرفته است؟ یا زمانی که خداوند این حکم را بیان داشت و به شما توصیه می کرد شما در آنجا حاضر بودید؟ پس چه کسی ستمکار تر از آن کسی است که بر خداوند دروغ ببندد تا مردم را بدون دلیل و علم گمراه کند؟ بدون شک خداوند گروه ظالمین را هدایت نمی کند.
بگو: در آنچه که به من وحی شده است حرامی را که بر خورنده ی که میل به خوردن دارد نمی یابم مگر اینکه مردار یا خون ریخته شده از رگ های حیوان و یا گوشت خوک باشد که بدون شک همه (اینها) نجس و پلید اند و یا حیوانی که نام غیر خدا بر آن برده شده باشد. پس کسی که ناچار به خوردن آن گردد در حالی که از روی سرکشی و زیاده خواهی نباشد (خوردن آن) اشکال ندارد. بدون شک پروردگارت بسیار آمرزنده و مهربان است.
ما بر یهودیان هر حیوان ناخن داری را حرام گردانیدیم. همچنین بر آنها چربی های گاو و گوسفند را به جز چربی های که بر پشت و روده های آنها است و یا آمیخته با استخوان است حرام گردانیدیم. این تحریم را به جرم زیاده خواهی آنها به آنان کیفر دادیم. بدون شک ما راستگو هستیم.
پس اگر آنها تو را تکذیب کردند بگو: پروردگارتان دارای رحمتی وسیع است ولی عذاب او از گروه گناهکاران برگردانده نمی شود.
مشرکان به زودی خواهند گفت: اگر خدا می خواست نه ما شرک می ورزیدیم و نه پدران ما و نه چیزی را حرام می کردیم. کسانی که پیش از اینها بودند اینگونه تکذیب کردند تا عذاب ما را چشیدند. بگو: آیا در نزد شما دانشی هست تا آن را برای ما بیان کنید؟ شما فقط از ظن و گمان پیروی می کنید و فقط به حدس و گمان تکیه می زنید.
بگو: حجت رسا و روشن مخصوص خداوند است. اگر خداوند می خواست همه شما را هدایت می کرد.
بگو: شاهدان خود را که شهادت می دهند که خداوند اینها را حرام کرده است بیاورید. پس اگر شاهدان بر این امر شهادت بدهند تو همرای آنها شهادت نده. از هواهای نفسانی آنها که آیات ما را تکذیب کردند، به آخرت ایمان نیاوردند و برای پروردگار شان شریک و همتا قرار دادند، پیروی مکن.

دستورات اساسی اسلام(ده فرمان)

بگو: بیایید تا آنچه را که پروردگارتان بر شما حرام کرده است بیان کنم: چیزی را با خداوند شریک قرار ندهید. با پدر و مادر نیکی کنید. فرزندان تان را به خاطر فقر نکشید که ما شما و آنها را روزی می دهیم. به کارهای زشت چه آشکار و چه پنهانش نزدیک نشوید(مشرکان عصر پیامبر کارهای زشت آشکار را حرام و پنهان را جایز می دانستند). هیچ انسانی را که خداوند ریختن خونش را حرام کرده جز به حق نکشید. اینهاست که خداوند به شما سفارش کرده است تا شاید بیندیشید.
به مال یتیم نزدیک نشوید مگر بصورت نیکوتر که به مصلحت وی باشد تا او به مرحله رشد خود برسد. حق پیمانه و وزن را به عدالت و انصاف ادا کنید. ما هیچ کس را جز به اندازه توانش تکلیف نمی کنیم. وقتی سخن می گویید، باید عدالت را رعایت کنید هرچند درباره نزدیکان و خویشان تان باشد. به پیمان خداوند وفادار باشید. اینهاست که خداوند به شما سفارش کرده است تا شاید پند گیرید.
بدون شک این دستورات اساسی راه راست من است، پس از آن پیروی کنید. از راه های متفرقه پیروی نکنید که شما را از راه او پراکنده می کند. اینهاست که خداوند به شما سفارش کرده است تا شاید پرهیزکار شوید.
آنگاه به موسی کتاب دادیم، برای اینکه نعمت خود را بر کسی که نیکی کرده کامل کنیم، و برای اینکه حکم هر چیزی را بیان کنم و برای اینکه هدایت و رحمت باشد. تا شاید آنها به ملاقات پروردگارشان ایمان بیاورند.
این کتاب مبارکی است که ما آن را نازل کردیم. پس از این کتاب پیروی کنید و تقوا پیشه کنید، تا شاید شما مشمول رحمت خداوند قرار بگیرید.
ما قرآن را نازل کردیم تا شما نگویید: کتاب آسمانی فقط بر دو گروه پیش از ما (یهود و نصارا) نازل شد و ما از یادگرفتن و آموزش آن بی خبر و غافل ماندیم.
و یا نگویید: اگر کتاب آسمانی بر ما نازل می شد، بدون شک ما از آن دو گروه هدایت یافته تر بودیم. اکنون از جانب پروردگار تان حجت، هدایت و رحمت برای شما آمده است. پس ظالم تر از کسی که آیات الهی را تکذیک کند و از آن روی بر گرداند کیست؟ ما به زودی کسانی را که از آیات ما روی می گردانند، به خاطر روی برگرداندنشان به عذاب سخت مجازات خواهیم کرد.
آیا آنها انتظاری غیر از این را دارند که فرشتگان عذاب به سوی شان بیایند، یا (در قیامت) پروردگارت بیاید و یا برخی از آیات پروردگارت بیاید؟ روزی که برخی از آیات پروردگارت بیاید، دیگر ایمان آوردن کسی که پیش از این ایمان نیاورده و یا ایمان آورده اما عمل شایسته انجام نداده است، سودی نخواهد داشت. بگو: منتظر باشید ما نیز منتظریم.
یقینا کسانی که دینشان را دستخوش تفرقه کردند و فرقه فرقه شدند، تو را هیچ کاری با آنها نیست، سر و کار آنها فقط با خداوند است. آن گاه خداوند آنها را نسبت به کاری که همیشه انجام می دادند، آگاه خواهد ساخت.
هر کس کار نیک بیاورد، پاداشش ده برابر است. هر کسی که کار بد بیاورد، جز مانند آن مجازات نمی شود و بر آنها ظلم نمی شود.
بگو: بدون شک پروردگارم مرا به راه مستقیم هدایت کرد. مرا به دینی استوار و پایدار، دین ابراهیم یکتاپرستِ حق گرا که از مشرکان نبود هدایت کرد.
بگو: مسلما نماز، عبادت، زندگی و مرگم برای خداوند پروردگار جهانیان است.
که شریکی ندارد و به همین امر دستور یافته ام و من نخستین مسلمان هستم.
بگو: آیا غیر از خداوند پروردگاری بجویم در حالی که او پروردگار همه چیز است. هیچ کس جز به زیان خودش گناهی مرتکب نمی شود. هیچ صاحب باری، بار گناه دیگری را بر دوش نمی گیرد. آنگاه بازگشت همه شما به سوی پروردگاتان خواهد بود. پس خداوند شما را به آنچه که شما درباره آن اختلاف می کردید آگاه می کند.
خداوند کسی است که شما را در زمین جانشین نسل گذشته قرار داد. خداوند برخی از شما را بر برخی دیگر به مراتبی(استعداد، مال و قدرت) برتری داد تا شما را در آنچه که به شما عطا کرده امتحان کند. یقینا پررودگارت زود کیفر است و بسیار آمرزنده و مهربان است.

اشتراک در

0 نظرات

بازخورد (Feedback) های اینلاین

مشاهده همه دیدگاه ها