سایت مؤسسه فرهنگی-خدماتی فانوس

سوره نحل

(سوره نحل شانزدهمین سوره از قرآن کریم است و دارای 128 آیه و مکی می باشد. نامگذاری این سوره به خاطر آن است که در آن به نحل (زنبور عسل) اشاره می‌کند. سخن از نعمت‌های خداوند، اشاره به معاد و دلالیل توحید و عظمت خدا از موضوعات مطرح در این سوره است. سوره نحل به عدل و احسان و هجرت و جهاد توصیه می‌کند و از ظلم و ستم و پیمان‌شکنی نهی می‌کند. حرام‌بودن خوردن شراب، گوشت مردار، گوشت خوک و خون، از جمله احکام عملی مطرح‌شده در این سوره است.)

به نام خداوند بخشنده و مهربان.

  1. (این آیه زمانی نازل شد که قریش از پیامبر درخواست نزول عذاب کرد.) فرمان خدا(جهت عذاب مشرکان) آمده است، پس خواهان شتاب در آن نباشيد. خداوند پاک و منزّه است، و برتر از اينكه به وى شرك بورزند.
  2. خداوند، فرشتگان را با «روح»، به فرمان خود، بر هر كس از بندگانش كه بخواهد نازل مى كند، كه هشدار دهيد كه معبودى جز من نيست پس، تقوای الهی را پیشه کنید.

قدرت آفرینش و نعمت های خداوند

  1. (خداوند) آسمان ها و زمين را به حق آفريده است او برتر است از اينكه (چیزی را) همراه وى شریك قرار دهند.
  2. (ابى بن خلف الجمحى استخوان خورد شده اى را نزد رسول خدا آورد و گفت: چه کسى آن را زنده خواهد کرد؟ بعد این آیه نازل شد) (خداوند) انسان را از نطفه اى آفريده است، پس او دشمن آشكار مى گردد.
  3. (خداوند) چارپايان را براى شما آفريد: در آنها براى شما (وسيلۀ) گرمى و منفعت ها است، و از آنها مى خوريد.
  4. و در آنها براى شما زينت و شكوه است هنگامى كه آنها را از چراگاه بازمى گردانيد، و هنگامى كه به چراگاه مى فرستيد.
  5. آنها بارهاى سنگين شما را به شهرى حمل مى كنند كه جز با مشقّت زياد، به آن نمى رسيديد؛ پروردگارتان رؤوف و رحيم است.
  6. (خداوند) اسب، قاطر و الاغ را (آفريد) تا بر آنها سوار شويد و زينتى (براى شما) باشد. (خداوند) چيزهايى خلق کند كه شما نمى دانيد.
  7. نشان دادن راه راست بر عهدۀ خداست، و برخى از آن راهها كج است، و اگر خداوند مى خواست مسلماً همۀ شما را هدايت مى كرد.
  8. خداوند كسى است كه از آسمان، آب فرستاد، كه نوشيدن شما از آن است؛ و (همچنين) گياهان و درختانى كه حيوانات خود را در آن به چرا مى بريد، نيز از آن است.
  9. براى شما به وسيلۀ آن آب، زراعت و زيتون و خرما و انگور و از همۀ محصولات مى روياند؛ بدون شک در آن نشانه اى است براى گروهى كه مى انديشند.
  10. (خداوند) شب، روز، خورشيد و ماه را مسخّر شما ساخت؛ و ستارگان نيز به دستور او مسخّر شمايند. در اين، نشانه هايى است (از عظمت خدا،) براى گروهى كه عقل خود را به كار مى گيرند.
  11. و (نیز) آنچه را در زمين به رنگهاى گوناگون براى شما پديد آورد (مسخّر شما ساخت) بى شک، در اين (امور) براى مردمى كه پند مى گيرند نشانه اى است.
  12. و اوست کسی كه دريا را [براى شما] مسخر و رام كرد تا گوشتى تازه از آن بخوريد و زيورى كه می پوشید از آن بيرون آوريد. كشتى ها را در آن مى بينى كه آب را مى شكافند تا [شما به اهداف خود برسيد و] از فضل او بجوييد، و شايد سپاسگزارى كنيد.
  13. (خداوند) در زمين كوه هايى استوار افكند(قرار داد) تا شما را نجنباند، و رودها و راهها [قرار داد] تا شما راه خود را پيدا كنيد.
  14. و (نيز خداوند) علاماتى قرار داد؛ و (مردم شب هنگام) به وسيلۀ ستارگان هدايت مى شوند.
  15. پس آيا كسى كه مى آفريند مانند كسى است كه نمى آفريند؟ آيا پند نمى گيريد؟
  16. و اگر (بخواهید) نعمت هاى خداوند را بشماريد، نمى توانيد آنها را شمارش كنيد؛ بی شک خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.
  17. خدا آنچه را پنهان مى دارید و آنچه را آشكار مى سازيد، مى داند.

سرانجام مشرکان

  1. معبودهايى را كه غير از خدا مى پرستند، چيزى را خلق نمى كنند؛ بلكه خودشان مخلوقند،
  2. (آن معبودها) مرده اند و زنده نيستند، و نمى دانند چه زمانى برانگيخته مى شوند.
  3. معبود شما معبودى يگانه است پس كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، دل هايشان منكر (آن) است و خود مستكبر اند.
  4. بدون شك، خداوند آنچه را پنهان مى دارند و آنچه را آشكار مى سازند، مى داند. او مستکبران را دوست نمى دارد.
  5. و هرگاه به آنها گفته شود: پروردگارتان چه چيزى نازل كرده است؟ آنها مى گويند: افسانه هاى پيشينيان.
  6. سرانجام (آنها) در روز قيامت بار گناهانشان را به طور كامل و بخشى از بار گناهان كسانى را كه از روى جهالت گمراه می كنند، به دوش مى كشند. آگاه باشيد! (آنها) بد بارى را به دوش مى كشند.
  7. بى ترديد، كسانى هم كه پيش از آنها بودند مکر و نيرنگ كردند، پس خداوند بنيانشان را از بیخ ويران كرد، و سقف از بالايشان بر آنها فروريخت، آنها ازجایی که تصور نمى كردند عذاب به سراغ شان آمدند.
  8. سپس در روز قيامت (خداوند) آنها را رسوا مى كند و مى گويد: «كجايند آن شريكان من كه در بارۀ آنها (با پيامبران) مخالفت مى كرديد؟» كسانى كه به آنها علم داده شده است مى گويند: «در حقيقت، امروز رسوايى و بدى بر كافران است»
  9. (این آیه درباره قومى نازل گردید که در مکه اسلام آوردند ولى به مدینه هجرت نکردند و در جنگ بدر قریش آنها را به زور به جنگ با مسلمین وادار کردند و همه کشته شدند و خداوند درباره آنها فرمود که آنها به خود ظلم کردند و به مدینه هجرت نکردند) همان های كه فرشتگان جانشان را مى گيرند در حالى كه (آنها) بر خود ظلم کرده بودند. پس، به ناچار سر تسليم فرود می آورند [و مى گويند:] «ما هيچ كار بدى نمى كرديم» بلی، خداوند به آنچه مى كرديد آگاه است.
  10. پس، از درهاى جهنم داخل شويد كه در آن جاودانه خواهيد بود، و به راستى جايگاه متكبران چه جایگاه بدی است.

سرانجام متقین

  1. و هرگاه به كسانى كه تقوا پيشه كردند، گفته شود: «پروردگارتان چه نازل كرد؟» مى گويند: «خوبى» براى كسانى كه در اين دنيا نيكى كردند پاداش نيكويى است، و بدون شک سراى آخرت بهتر است، و جای متقیان چقدر جایی نیکویی است،
  2. باغهايى از بهشت جاويدانه ای كه همگى وارد آن مى شوند؛ نهرها از زير درختانش مى گذرد؛ هر چه بخواهند در آنجا هست؛ خداوند متقیان را چنين پاداش مى دهد.
  3. همان های كه فرشتگان جانشان را در حالى كه پاكند مى گیرند [و به آنها] مى گويند: «سلام علیکم (درود بر شما باد)، به [پاداش] آنچه انجام مى داديد به بهشت وارد شوید»

مشرکان و معاد

  1. آيا (مشرکان و کافران) انتظارى غير از اين دارند كه فرشتگانِ (مرگ)به سراغشان بیایند، يا فرمان پروردگارت(براى عذاب) فرابرسد؟ كسانى كه پيش از آنها بودند [نيز] اين گونه رفتار كردند، خدا به آنها ستم نكرد و ليكن آنها همیشه بر خودشان ستم مى كردند.
  2. سرانجام بديهاى اعمالشان به آنها رسيد؛ و آنچه را (عذاب) مسخره مى كردند، بر آنها وارد شد.
  3. مشركان گفتند: «اگر خدا مى خواست، نه ما و نه پدران ما، غير او را عبادت نمى كرديم؛ و چيزى را بدون اجازۀ او حرام نمى ساختيم» (آرى،) كسانى كه پيش از آنها بودند نيز همين كارها را انجام دادند؛ ولى آيا پيامبران وظيفه اى جز ابلاغ آشكار دارند؟!
  4. ما در میان هر امتى رسولى برانگيختيم كه (بگوید): «خدا را عبادت کنيد؛ و از طاغوت اجتناب كنيد!» خداوند گروهى را هدايت كرد؛ و گروهى ضلالت و گمراهى دامانشان را گرفت؛ پس در روى زمين بگرديد و ببينيد عاقبت تكذيب كنندگان چگونه بود.
  5. (ای پیامبر) اگر بر هدايت آنها حرص مى ورزى، [بدان كه] خداوند كسانى را كه گمراه ساخته است هدايت نمى كند، و هيچ ياورى براى آنها نيست.
  6. (برخی از امت پیامبر) قسم هاى شديد به خداوند خوردند كه: «هرگز خداوند كسى را كه مى ميرد، برنمى انگيزد!» بلی، (دوباره زنده کردن مردگان)وعده حقى برعهده اوست؛ اما بيشتر مردم نمى دانند.
  7. [خداوند مردگان را زنده مى كند] تا آنچه را كه در آن اختلاف دارند براي آنها روشن كند، و تا كسانى كه كفر ورزيده اند بدانند كه [در انكار معاد] دروغ مى گفتند.
  8. (زنده کردن مردگان برای ما سخت نیست زيرا) وقتى چيزى را اراده مى كنيم، فقط به آن مى گوييم: «موجود باش!» بلافاصله موجود مى شود.
  9. ‌(این آیه درباره عمار و صهیب و امثال آن‌ها نازل شده، هنگامى که آنها را مشرکان در مکه شکنجه کردند) کسانى که پس از ستم دیدن در راه خدا هجرت کردند، قطعاً آنها را در دنیا جایگاه و مقام نیکویى خواهیم داد و البتّه اگر آنها بدانند پاداش آخرت بزرگ‌تر است.
  10. (مهاجران)كسانى هستند كه صبر كردند، و تنها بر پروردگارشان توكّل مى كنند.
  11. ‌ما پیش از تو نیز [هیچ‌کس] جز مردانى را که به آنها وحى مى‌کردیم، [به عنوان پیامبر] نفرستادیم، پس اگر نمی‌دانید، از اهل ذکر [عالمان به کتاب‌هاى آسمانی] بپرسید.
  12. (پیامبران را) با دلايل روشن و كتاب هاى آسمانى (فرستاديم)، و اين قرآن را به سوى تو نازل كرديم تا براى مردم آنچه را كه به سويشان نازل شده است بيان كنى، و شايد آنها بينديشند.
  13. آيا كسانى كه تدبيرهاى بد مى انديشند از اين ايمن گشتند كه ممكن است خدا آنها را در زمين فروببرد، و يا مجازات (الهى)، از آن جایی كه انتظارش را ندارند، به سراغشان آيد؟!
  14. يا به هنگامى حرکت شان، (عذاب) دامانشان را بگيرد در حالى كه قادر به فرار نيستند؟!
  15. يا آنها را در حالى كه وحشت زده اند (عذاب) دامنشان را بگیرد؟ بدون شک، پروردگار شما رءوف و مهربان است.
  16. آيا آنها به آنچه خدا آفريده است نگاه نكرده اند كه سايه هايشان از راست و چپ برمى گردد و خاضعانه براى خدا سجده مى كنند؟!
  17. همه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين از جنبندگان و فرشتگان است، فقط براى خداوند سجده مى كنند و تكبّر نمى ورزند.
  18. از پروردگارشان كه فوق آنهاست مى ترسند، و آنچه را كه به آن مأمورند انجام مى دهند.
  19. و خدا فرمود: «دو معبود براى خود نگيريد. فقط او خدايى يگانه است پس تنها از من بترسيد»
  20. همه آنچه در آسمانها و زمين است، از آن خداوند است. دين ماندگار (نيز) از آن او مى باشد؛ پس آيا از غير او مى ترسيد؟!
  21. همه نعمتى كه داريد از خداست، سپس چون زیان و آسيبى به شما برسد به سوى او روى مى آوريد و مى ناليد.
  22. و زمانی که آن زیان و آسيب را از شما برطرف كرد، آن گاه گروهى از شما به پروردگارشان شرك مى ورزند.
  23. تا آنچه را که به آنها عطا كرده ايم کفران و ناسپاسى كنند اكنون برخوردار شويد، و به زودی می فهمید.
  24. (مشرکان) از آنچه که به آنها روزى داديم، نصيبى براى آن (خدايانى) كه نمى دانند و درک ندارند قرار می دهند. به خدا قسم كه از آنچه به دروغ بافتيد، حتماً سؤال خواهيد شد.

جایگاه دختران در دوران جاهلیت

  1. (‌مشرکان) دختران را برای خدا قرار می دهند در حالى که خداوند منزّه است و براى خودشان آنچه را که میل دارند(یعنى پسر را قرار مى‌دهند).
  2. هر گاه به يكى از آنها بشارت دهند دختر نصيب تو شده، صورتش (از ناراحتى) سياه مى شود؛ و به شدّت خشمگين مى گردد.
  3. از بدىِ آنچه به او بشارت داده شده، از قوم خود را پنهان می کند ( و نمی داند) آيا نوزاد دخترش را با خوارى نگه دارد، يا در خاك پنهانش كند؟ آگاه باشید چه بد داورى مى كنند.
  4. مثال بد، براى كسانى است كه به آخرت ايمان نمى آورند، و مثال والاتر فقط مخصوص خداست؛ و او شكست ناپذيرِ فرزانه است.
  5. اگر خداوند مردم را به خاطر ظلمشان مجازات مى كرد، هیچ جنبنده اى را در زمين باقى نمى گذاشت؛ ولى آنها را تا زمان معيّنى به تأخير مى اندازد. هنگامى كه اجل آنها فرا برسد، لحظه ی پس و پیش نمی کنند.
  6. (مشرکان) چيزى را كه از آن كراهت دارند(مثل داشتن دختر)، براى خدا قرار مى دهند، و زبانشان اين دروغ را بازگو مى كند كه بهترين عاقبت را آنها خواهند داشت. بدون شک آتش براى آنها است و به سوى آن پيش رانده مى شوند.
  7. به خدا قسم كه به سوى امت هاى پيش از تو (نيز پيامبرانى) فرستاديم، امّا شيطان كارهاى بد آنها را برايشان زينت داد؛ در نتيجه امروز شیطان دوست آنها است و برايشان عذابى دردناك است.
  8. ما اين كتاب را بر تو نازل نكرديم مگر براى اينكه آنچه را در آن اختلاف كرده اند برايشان بيان كنى، و هدايت و رحمتى باشد براى مردمى كه به آن ایمان می آورند.

نعمت آب، شیر، میوه، عسل و زن و فرزند

  1. خداوند از آسمان، آبى فرستاد؛ و زمين را، پس از آنكه مرده بود، زنده کرد. در اين، نشانۀ روشنى است براى قومی كه گوش شنوا دارند.
  2. بدون شک در حیوانات(گاو، شتر و گوسفند) براى شما عبرتى است كه از آنچه در شكم آنهاست، از ميان غذای هضم شده و خون، شيرى خالص به شما مى نوشانيم كه براى نوشندگان گواراست.
  3. و از میوه های درختان خرما و انگور، شراب مست کننده و خوراكى نيكو براى خود مى گيريد قطعاً در اينها براى مردمى كه تعقل مى كنند نشانه اى است.
  4. پروردگار تو به زنبور عسل وحى (الهام غريزى) كرد كه از كوه ها و از درختان و از آنچه خوازه (چوب بند/داربست) مى كنند، خانه هايى براى خود درست كنید.
  5. سپس از (گُل) همه میوه ها بخور و راه هايى را كه پروردگارت براى تو تعيين كرده است، براحتى طی کن. «از درون شكم آنها، نوشيدنى با رنگهاى مختلف خارج مى شود كه در آن، شفا براى مردم است؛ به يقين در اين امر، نشانۀ روشنى است براى قومی كه مى انديشند.
  6. خداوند شما را آفريد؛ سپس شما را مى ميراند؛ بعضى از شما به نامطلوب ترين سنين بالاى عمر مى رسند، تا بعد از علم و آگاهى، چيزى ندانند (و همه چيز را فراموش كنند)؛ خداوند دانا و تواناست.
  7. خداوند بعضى از شما را در روزی بر بعضى ديگر برترى داده است (چرا كه استعدادها و تلاشها متفاوت است)! اما آنها كه برترى داده شده اند، حاضر نيستند از روزى خود به بردگانشان بدهند و همگى در آن مساوى گردند؛ آيا آنها نعمت خدا را انكار مى کنند؟!
  8. خداوند براى شما از جنس خودتان همسرانى قرار داد، و از همسرانتان براى شما پسران و نوادگانى قرار داد و از چيزهاى پاكيزه به شما روزى بخشيد آيا (باز هم) به باطل ايمان مى آورند و به نعمت خدا كفر مى ورزند؟
  9. ‌(آنها) به جاى خداوند چیزهایى را مى‌پرستند که براى آنها اختیار هیچ‌گونه رزقى از آسمان‌ها و زمین ندارند و قادر بر انجام هیچ کارى نیستند.
  10. پس براى خداوند مثل نزنيد، كه خدا مى داند و شما نمى دانيد.
  11. خداوند مثالى زده: بنده ی زرخریدی را كه قادر بر هيچ چيز نيست؛ و انسان (آزاد و با ايمانى) را كه از جانب خود، رزقى نيكو به او بخشيده ايم، و او پنهان و آشكار از آنچه خدا به او داده، انفاق مى كند؛ آيا اين دو نفر يكسانند؟! شكر مخصوص خداست، ولى اكثر آنها نمى دانند.
  12. و خدا مثالى [ديگر] مى زند: دو مردند كه يكى از آنها لال است و هيچ كارى از او برنمى آيد و او سربار سرپرستش مى باشد هر جا كه او را مى فرستد خيرى به همراه نمى آورد آيا او با كسى كه(گویا و شنوا است و) به عدالت فرمان مى دهد و خود بر راه راست است يكسان است؟
  13. غيب آسمانها و زمين، مخصوص خداست، و كار قيامت جز مانند يك چشم بر هم زدن يا نزديكتر [از آن] نيست، زيرا خدا بر هر چيزى تواناست.
  14. خداوند شما را از شكم مادرانتان درحالى كه چيزى نمى دانستيد بيرون آورد، و براى شما گوش، چشم و دل قرار داد، شايد سپاسگزارى كنيد.
  15. آيا آنها به پرندگان كه در فضاى آسمان، مسخّر هستند نگاه نکرده اند؟ جز خدا كسى آنها را نگاه نمى دارد به راستى در اين [امر] براى مردمى كه ايمان مى آورند نشانه هايى است.
  16. خداوند براى شما خانه هايتان را مايۀ آرامش قرار داد، و از پوست حیوانات براى شما خانه هايى قرار داد كه آنها را در روز کوچ کردن و هنگام ماندنتان سبك مى يابيد، و از پشمها و كركها و موهاى آنها وسايل زندگى كه برای مدتی مورد استفاده است (قرار داد).
  17. خداوند براى شما از آنچه آفريده سايه هايى قرار داد، و از كوه ها براى شما پناهگاه هايى قرار داده و لباس‌هایى برایتان قرار داد که شما را از گرما [و سرما] نگه مى‌دارد و لباس هايى(زره) كه شما را از آسيب هاى يكديگر حفظ مى نمايد اين گونه (خداوند) نعمت خود را بر شما تمام مى كند، تا شاید خود را تسليم او كنيد.
  18. پس اگر (آنها با این همه دلایل) روى گردان شوند،(اشکال ندارد زیرا) وظیفه تو فقط رساندن آشكار (پیام) است.
  19. (آنها) نعمت خدا را مى شناسند، اما بازهم آن را انكار مى كنند، و بيشترشان كافرند.
  20. ‌و (به یاد بیاور) روزى را که از هر اُمّتی شاهدی را انتخاب می کنیم، سپس به آنها که کافر شده اند، اجازه (سخن گفتن) داده نمی‌شود و عذر‌خواهى شان هم پذیرفته نمى‌گردد.
  21. و زمانی که ظالمان عذاب را ببينند، نه عذابشان تخفیف داده می شود و نه مهلت داده می شوند.
  22. زمانی که مشرکان، شريكان خود را ببينند مى گويند: «پروردگارا، اينها بودند آن شريكانى كه ما به جاى تو مى خوانديم(عبادت می کردیم)» (اما شريكان) پاسخ می دهند كه: «شما دروغ گویید»
  23. و در آن روز، همگى در پيشگاه خداوند تسليم مى شوند؛ و تمام آنچه را (نسبت به خدا) دروغ مى بستند، گم و نابود مى شود.
  24. کافرانی که (مردم را) از راه خدا بازداشتند، به خاطر فسادى كه مى كردند، عذابى بر عذابشان مى افزاييم.
  25. (به ياد بیاوريد) روزى را كه از هر امتى، شاهدی از خودشان بر آنها انتخاب می کنیم؛ و تو را شاهد بر آنها قرار مى دهيم و اين كتاب را كه روشنگر هر چيزى است و براى مسلمانان رهنمود و رحمت و بشارتگرى است، بر تو نازل كرديم.

دستورات مهم اجتماعی

  1. بدون شک خداوند به عدالت، نیکوکاری و انفاق بر خويشاوندان فرمان مى دهد، و از فحشا، كار ناپسند و ستمگرى نهى مى كند. (خداوند) به شما پند مى دهد، شايد متذكّر شويد.
  2. ‌زمانی که با خداوند پیمان مى‌بندید، به پیمان خود وفا کنید و قسم هاى خود را پس از محکم بستنِ آنها نشکنید، در حالى که، خدا را بر خودتان ضامن قرار داده‌اید؛ زیرا خدا آنچه را انجام می‌دهید، می‌داند.
  3. همانند آن زن نباشيد كه پشمهاى تابيدۀ خود را، پس از محکم تابیدن، باز می کرد، در حالى كه سوگند و پيمان خود را وسيلۀ خيانت و فساد قرار مى دهيد؛ به خاطر اينكه گروهى، جمعيّتشان از گروه ديگر بيشتر است. خدا فقط شما را با اين وسيله آزمايش مى كند؛ و به يقين روز قيامت، آنچه را در آن اختلاف داشتيد، براى شما روشن مى سازد.
  4. و اگر خدا مى خواست شما را يك امّت قرار مى داد، ولى هركه را بخواهد گمراه و هركه را بخواهد هدايت مى كند، و مسلّما از آنچه مى انجام دادید سؤال خواهيد شد.
  5. (این آیه درباره کسانى نازل گردیده که با رسول خدا بیعت کردند که وى را یارى کنند اما نکردند) قسم‌هاي خود را وسيلۀ فريب و خيانت ميان خود قرار ندهيد، كه در نتيجه، قدمى پس از استواريش بلغزد، و به سبب آنكه مردم را از راه خدا بازداشتيد [در اين دنيا] سختى و ناگوارى بچشيد، و براى شما [در آخرت] عذابى بزرگ باشد.
  6. عهد و پيمان خدا را به قیمت ناچیز نفروشيد؛ زيرا آنچه نزد خداست، اگر بدانید همان براى شما بهتر است.
  7. آنچه نزد شماست از بین می رود؛ امّا آنچه نزد خداست باقى می ماند؛ و قطعاً كسانى را كه صبر كردند به بهتر از آنچه عمل مى كردند، پاداش خواهيم داد.
  8. (جماعتى از یهودیان و مسیحیان و بت‌پرستان در مکانى نشسته بودند و هر یک از آن‌ها خود را برتر از دیگرى می‌دانست. خداوند این آیه را نازل کرد)هركس از مرد يا زن كار شايسته انجام دهد و مؤمن باشد، بدون شک زندگى پاکیزه ی(حیات طیبه) براى او فراهم مى كنيم و مسلماً به آنها بهتر از آنچه انجام مى دادند پاداش خواهيم داد.
  9. پس هنگامى كه قرآن مى خوانى، از شيطان رانده شده به خداوند پناه ببر.
  10. بدون شک او بر مومنان و برکسانی که فقط بر پروردگارشان توكل مى كنند، هيچ گونه تسلّطى ندارد.
  11. تسلّط او تنها بر كسانى است كه او را دوست و سرپرست خود گرفته اند و نیز بر كسانى كه آنها به او (خدا) شرك مى ورزند.
  12. و چون حكمى را به جاى حكم ديگر بياوريم (نسخ) در حالى كه خدا به آنچه نازل مى كند داناتر است، (مخالفان) مى گويند: جز اين نيست كه تو (ای پیامبر) دروغ می بافى، نه بلكه بيشتر آنان نمى دانند.
  13. (ای پیامبر به آنها) بگو: آن (حکم و آیه) را روح القدس از جانب پروردگارت به حق نازل كرده است، تا كسانى را كه ايمان آورده اند ثابت [قدم] بدارد، و براى مسلمانان هدايت و مژده اى باشد.
  14. ما مى دانيم كه آنها (مخالفان) مى گويند: «اين آيات را انسانى به او(پیامبر) یاد مى دهد!» در حالى كه زبان كسى كه اينها را به او نسبت مى دهند غیر عربی است؛ ولى اين (قرآن)، به زبان عربى روشن است.
  15. بدون شک، كسانى كه به آيات الهى ايمان نیاورند، خدا آنها را هدايت نمى كند؛ و براى آنها عذاب دردناكى است.
  16. تنها كسانى كه به آيات خدا ايمان ندارند، دروغ پردازى مى كنند و آنها خود دروغگوهستند.
  17. (این آیه درباره عمار یاسر نازل شده. هنگامى که مشرکین در مکه او را شکنجه کرد و او را مجبور نمود که از دین رسول خدا برگردد، اما او قلبش مملو از ایمان بود.)كسانى كه بعد از ايمان كافر شوند، بجز آنهای كه تحت فشار واقع شده اند در حالى كه قلبشان با ايمان آرام یافته است، اما آنهای كه سينۀ خود را براى پذيرش كفر گشوده اند، غضب خدا بر آنهاست؛ و عذاب عظيمى در انتظارشان می باشد.
  18. اين به خاطر آن است كه آنها زندگى دنيا را بر آخرت برترى داده اند، و به این سبب است كه خدا گروه كافران را هدايت نمى كند.
  19. آنها كسانى هستند كه خداوند بر قلب، گوش و چشمانشان مهر زده است؛ و آنها غافل هستند،
  20. و بدون شک آنها در آخرت زيانكارند.
  21. (این آیه درباره عمار و بلال و صهیب که از شکنجه‌دیدگان بودند، نازل گردیده و کفار شایع نموده بودند که اینها از دین برگشته اند، ولى آنان تقیه انجام داده بودند و عمار پس از این حالت به مهاجرت پرداخته بود) سپس، بدون شک پروردگار تو نسبت به كسانى كه پس از امتحان شدن شان(و ناکام ماندن در امتحان)، هجرت كردند، سپس جهاد نمودند و صبر پيشه ساختند، بى گمان، (آنها را مشمول رحمت خود قرار می دهد زیرا) پروردگار تو پس از آن بسيار آمرزنده و مهربان است.
  22. (به یاد بیاور) روزى را كه هر كسی مى آيد، از خود دفاع مى كند، و هر كس آنچه را انجام داده است، به صورت کامل پاداش دریافت می کند و بر آنها ظلم نمى گردد.
  23. (این شهر در کنار نهر ثرثار بود که مردم با نان گندم استنجا می کردند و بعد بر اثر قحطی و خشکسالی مردم فقیر و خوار شدند) خداوند شهرى را مثل زده است كه امن و امان بود و روزي آنها از هر سو فراوان مى رسيد. (اما ساكنان آن شهر) نعمتهاى خداوند را کفران كردند، و خدا هم به سزاى آنچه انجام مى دادند، طعم گرسنگى و ترس را به آنها چشانيد.
  24. برای آنها پيامبرى از خودشان آمد، اما آنها او را تكذيب كردند؛ از اين رو عذاب الهى آنها را فراگرفت در حالى كه ظالم بودند.
  25. پس، از آن چيزهاى پاكيزه كه خداوند روزيتان كرده بخوريد، و سپاس گزار نعمت خداوند باشید، اگر فقط او را مى پرستيد.
  26. خداوند مردار، خون، گوشت خوک و حیوانی که نام غیر خدا در حال ذبح بر آن برده شده است را بر شما حرام کرده است. پس کسی که ناچار به خوردن آنها می گردد، بدون زیاده خواهی و به اندازه ضرورت از انها می¬خورد (گناه ندارد)، خداوند بخشنده و مهربان است.
  27. با دروغى كه بر زبان شما جارى مى شود نگوييد: اين حلال است و اين حرام، تا به خدا دروغ ببنديد بى شك، كسانى كه به خداوند دروغ مى بندند رستگار نمی گردد.
  28. بهرۀ كمى است (كه در اين دنيا نصيب آنها مى گردد)؛ و عذاب دردناكى در انتظار آنها است.
  29. (ای پیامبر) آنچه را پيش از اين براى تو شرح داديم، بر يهود حرام كرديم. ما بر آنها ستم نکرديم، بلكه آنها خودشان بر خود ستم مى كردند.
  30. امّا پروردگارت نسبت به آنهای كه از روى نادانی، بدى كرده اند، سپس توبه كرده و در مقام جبران برآمده اند، پروردگارت بعد از آن آمرزنده و مهربان است.

صفات برجسته ابراهیم

  1. ابراهيم (به تنهايى) یک امّت بود، مطيع فرمان خدا، خالى از انحراف، و از مشركان نبود،
  2. سپاس گزار نعمت هاى او بود، خدا او را برگزيد وبه راهى راست راهنمايى اش كرد.
  3. ما به او در دنيا (زندگى) نيكويى داديم، و بى شک او در آخرت از شايستگان است.
  4. سپس به تو وحى كرديم كه از آيين ابراهيم پيروى كن، كه حق گرا بود و از مشركان نبود.
  5. (تحريمهاى) روز شنبه (براى يهود) فقط بعنوان يك مجازات بود، كه در آن هم اختلاف كردند؛ و پروردگارت روز قيامت، در باره آنچه آنها اختلاف داشتند، ميان آنها داورى مى كند.

بهترین شیوه تبلیغ دین

  1. ‌(اى پیامبر) با حکمت و اندرزِ نیکو، مردم را به سوى پروردگارت دعوت کن و با آن شیوه اى که بهترین شیوه است، با آنها بحث و جدل کن؛ زیرا پروردگارت به حال کسانى که از راهش گمراه شده‌اند، داناتر است و او به حال هدایت شدگان نیز داناتر است.
  2. و اگر خواستيد مجازات كنيد، به مانند آنچه با شما كرده اند مجازات كنيد، و اگر صبر پيشه کنید اين براى صابران بهتر است.
  3. (ای پیامبر) صبر پيشه كن، و صبر تو جز به کمک از جانب خدا نيست، و بر (گمراهى) آنها غم مخور، و از نيرنگى كه به كار مى برند، دلتنگ مباش.
  4. خداوند با كسانى است كه تقوا پيشه كرده اند، و نيكوكارند.
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها