سایت مؤسسه فرهنگی-خدماتی فانوس

ترجمه سوره یونس، موسسه فرهنگی خدماتی فانوس، مترجم محمد جواد برهانی

(یونس، دهمين سوره‌ى قرآن كريم است كه در آغاز بعثت در مكّه نازل شده است. اين سوره يكصد ونه آيه دارد و عمده‌ى مطالب آن، پيرامون توحيد و حقّانيّت قرآن، پاسخ به منكران وحى، بيم دادن مشركان، بيان عظمت آفرينش و آفريدگار، ناپايدارى دنيا و توجّه دادن به آخرت است. سوره‌ى قبل، يعنى توبه، رفتار منافقان و كيفر آنها را بيان مى‌كرد؛ اين سوره به بيان رفتار مشركان پرداخته است.)

به نام خداوند بخشنده و مهربان.

  1. الف، لام، راء. اين است آيات كتاب حكمت‌آموز.
  2. (عرب و قریش در تعجب مانده بودند که خداوند پیامبرى از میان آن‌ها برگزیده است و خداوند این آیة را نازل نمود) آيا براى مردم تعجب آور است كه به مردى از خودشان وحى كرديم كه: مردم را بيم ده و به كسانى كه ايمان آورده‌اند مژده ده كه براى آنها نزد پروردگارشان جایگاه ارجمند است؟ كافران گفتند: «اين مرد قطعاً جادوگری آشكار است.»
  3. پروردگار شما آن خدايى است كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد. سپس بر تخت قدرت قرار گرفت. خداوند كار آفرينش‌ را تدبير مى‌كند. شفاعتگرى جز پس از اذن او نيست. اين است خدا، پروردگار شما، پس او را عبادت کنید. آيا پند نمى‌گيريد؟
  4. بازگشت همۀ شما به سوى اوست. وعدۀ خداوند حق است. بدون شک اوست كه آفرينش را آغاز مى كند سپس آن را باز مى گرداند تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند عادلانه پاداش دهد. و كسانى كه كافر شده اند به خاطر كفرشان شربتى از آب جوش و عذابى دردناک خواهند داشت.
  5. اوست كسى كه خورشيد را روشنايى بخشيد و ماه را نور قرار داد، و براى آن منزلهايى مشخص كرد تا شمار سالها و حساب را بدانيد. خدا اينها را جز به حقّ نيافريده است. خداوند آیات خود را براى گروهى كه مى دانند به روشنى بيان مى كند.
  6. بدون شک، در رفت و برگشت شب و روز و آنچه خدا در آسمانها و زمين آفريده، برای گروه باتقوا نشانه هایی است.
  7. (این آیه درباره منکرین قیامت نازل گردید است) كسانى كه اميد به ملاقات ما ندارند، و به زندگى دنيا راضی هستند و به آن اطمينان دارند، و كسانى كه از آيات ما غافلند،
  8. آنها به خاطر مجازات آنچه به دست مى آوردند، جايگاهشان آتش است.
  9. بدون شک، كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، پروردگارشان آنها را به سبب ايمانشان، در باغ هاى پرنعمت که از زير آنها نهرها جاری است، راهنمایی می کند.
  10. دعای آنها در آنجا «سبحانك اللّهمّ» و درودشان در آنجا «سلام» و پايان دعايشان «الحمد للّه ربّ العالمين» است.
  11. و اگر خدا براى مردم به همان شتاب كه آنها در كار خير دارند، در رساندن بلا به آنها شتاب مى نمود، بدون شک اجلشان فرا مى رسيد. پس كسانى را كه به ديدار ما اميد ندارند، در طغيانشان رها مى كنيم تا همچنان سرگردان بمانند.
  12. (این آیه درباره هشام بن مغیرة المخزومى نازل شد، زمانی که آسیبی به او می‌رسید، خدا را براى رفع آن می‌خواند و دعا و زاری می کرد اما زمانی که خداوند بدى ها را از او دور می‌کرد مانند کسى بود که به خدائى اعتقاد نداشت.) هر زمانی به انسان آسيبى برسد، ما را به پهلو خوابيده يا نشسته يا ايستاده مى خواند. اما زمانی که گرفتاريش را برطرف كنيم چنان مى رود كه گويا ما را براى گرفتاريى كه به او رسيده، نخوانده است. اين گونه براى اسرافكاران آنچه انجام مى دادند زينت داده شده است.
  13. بدون شک، نسلهاى پيش از شما را هنگامى كه ظلم كردند به هلاكت رسانديم، و پيامبرانشان دلايل روشن براي آنها آوردند اما آنها ايمان نیاوردند. ما اين گونه مجرمان را مجازات می کنيم.
  14. آنگاه پس از آنها، شما را در زمين جانشين قرار داديم تا نگاه کنیم شما چگونه رفتار مى‌كنيد.
  15. (این آیه درباره عبدالله ابن امیه المخزومى، ولید بن مغیرة، مکرز بن حفص، عمرو بن عبدالله بن ابى قیس العامرى و عاص بن عامر بن هاشم نازل شده است. این پنج نفر به پیامبر گفتند: از براى ما کتابى بیاور که در آن ما را از عبادت بت‌هاى ما: لات و عزّى و مناة و هبل منع نکند و نیز بت‌پرستى را بر ما عیب نگیرد) هر زمانی آيات روشن ما بر آنها خوانده شود، کسانیكه به ديدار ما اميد ندارند مى‌گويند: «قرآن ديگرى غیر از اين قرآن بياور، يا آن را عوض كن.» بگو: «من نمی توانم كه آن را از پيش خود عوض كنم. من به جز آنچه را كه به من وحى مى‌شود پيروى نمى‌كنم. اگر پروردگارم را نافرمانى كنم، از عذاب روزى بزرگ مى‌ترسم.»
  16. بگو: «اگر خداوند مى خواست آن را بر شما نمى خواندم، و خداوند شما را به آن آگاه نمى کرد. بدون شک پيش از این، روزگارى در ميان شما بودم آيا فكر نمى كنيد؟»
  17. پس ستمكارتر از كسى كه بر خدا دروغ ببندد يا آياتش را تكذيب كند، كيست ؟ بدون شک گنهكاران، رستگار نخواهند شد.
  18. آنها به جاى خداوند، چيزهايى را عبادت می کنند كه به آنها ضرر و نفع نمى رساند و مى گويند: «اينها شفاعتگران ما در نزد خداوند هستند» بگو: «آيا خدا را به چيزى كه در آسمانها و در زمين نمى داند، آگاه مى گردانيد؟» او پاك و برتر است از آنچه با وى شريك قرار مى دهند.
  19. و مردم جز يك امّت نبودند پس اختلاف پيدا كردند. و اگر وعده اى از جانب پروردگارت مقرر نگشته بود، بدون شک در آنچه بر سر آن با هم اختلاف مى كنند، ميانشان داورى مى شد.
  20. (مشرکان) مى گويند: «چرا معجزه اى از جانب پروردگارش بر او نازل نمى شود؟» بگو: «غيب فقط به خدا اختصاص دارد پس منتظر باشيد كه من هم با شما انتظار می کشم».
  21. و چون بر مردم پس از رنج و ضررى كه به آنها رسيده، رحمت و آسايشى بچشانيم آن گاه در آيات ما مكر و حيله بكار مى برند. به آنها بگو، مكر و تدبير خدا سريع تر است. بدون شک فرستادگان ما، مكر و حيله ی را که شما بكار مى بريد، مى نويسند.
  22. او كسى است كه شما را در خشكى و دريا می گرداند؛ تا وقتى كه در كشتيها باشيد و آنها با بادى موافق و خوش، آنها را ببرند و خوشحال می شوند، ناگهان طوفان شديدى مى وزد؛ و امواج از هر سو به سراغ آنها مى آيد؛ و گمان مى كنند هلاك خواهند شد؛ در آن هنگام، خدا را از روى اخلاص مى خوانند كه: «اگر ما را از اين گرفتارى نجات دهى، حتماً از سپاسگزاران خواهيم بود!»
  23. پس هنگامى كه خداوند آنها را نجات مى دهد، ناگهان در زمين به ناحق ستم مى كنند. اى مردم، ستمكارى شما تنها به زيان خود شماست. از زندگى دنيا بهره اى مى بريد، آن گاه بازگشت شما فقط به سوى ماست، و ما شما را از آنچه مى كرديد آگاه مى كنيم.
  24. مثل زندگى دنيا، همانند آبى است كه از آسمان نازل كرده ايم؛ كه در پى آن، گياهان (گوناگون) زمين كه مردم و چهارپايان از آن مى خورند مى رويد؛ تا زمانى كه زمين، زيبايى خود را يافته و آراسته مى گردد، و اهل آن مطمئن مى شوند كه مى توانند از آن بهره مند گردند، (ناگهان) فرمان ما، شب يا روز، فرامى رسد؛ و آن چنان آن را درو مى كنيم كه گويا ديروز هرگز وجود نداشته است. اين گونه، آيات خود را براى گروهى كه مى انديشند، شرح مى دهيم.
  25. و خداوند (شما را)به سراى سلامت فرامى خواند ؛ و هركس را بخواهد، به راهى راست هدایت مى كند.
  26. براى كسانى كه كار نيك انجام داده اند، نيكويى (بهشت) و زياده بر آن است. چهره هايشان را غبارى و ذلّتى نمى پوشاند. اينها اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند بود.
  27. و كسانى كه کار بد انجام دادند، جزاى هر بدى مانند آن است و خوارى آنها را فرا مى گيرد. در مقابل خدا، هيچ حمايتگرى براى آنها نيست. گويا چهره هايشان با پاره اى از شب تاریک پوشيده شده است. آنها اهل آتش جهنم اند، كه در آن جاودانه خواهند بود.
  28. (به خاطر بياوريد) روزى را كه همۀ آنها را جمع مى كنيم، سپس به مشركان مى گوييم: «شما و شریکان تان در جاى خودتان باشید» سپس آنها را از هم جدا مى سازيم. شریکان آنها مى گويند: «شما ما را عبادت نمى كرديد!»
  29. «و شهادتِ خدا ميان ما و شما کافی است به راستى ما از عبادت شما بى خبر بوديم »
  30. آنجاست كه هر كسى آنچه را از پيش فرستاده است امتحان می کند. و به سوى خدا مولاى حقيقى خود بازگردانده مى شوند، و آنچه به دروغ مى ساختند از دست مى دهد.
  31. بگو: «چه کسی از آسمان و زمين به شما روزى مى دهد؟ يا چه كسي مالک گوش و چشم شما است ؟ و چه كسي زنده را از مرده بيرون مى آورد و مرده را از زنده خارج مى کند؟ و چه کسی كارها را تدبير مى كند؟» خواهند گفت: «خدا». پس بگو: «آيا تقوا پیشه نمى كنيد؟»
  32. اين خدا، پروردگار حقيقى شما است. و آیا بعد از حقيقت جز گمراهى چيزی دیگری است؟ پس چگونه از حق بازگردانيده مى شويد؟
  33. اين گونه سخن پروردگارت بر كسانى كه فسق ورزیدند به حقيقت پيوست، چرا كه آنها ايمان نمى آورند.
  34. بگو: آيا از شريكان (معبودان) شما كسى هست كه خلقت را آغاز كند و سپس آن را بازگرداند؟ بگو: خدا خلقت را آغاز مى كند و سپس آن را بازمى گرداند پس چگونه از حق منحرف مى شويد؟
  35. بگو: آيا از شريكان شما كسى هست كه به سوى حق هدايت كند؟ بگو: خدا به سوى حق هدايت مى كند پس آيا كسى كه به سوى حق هدايت مى كند سزاوارتر است از او پيروى شود يا كسى كه راه نمى يابد مگر اينكه راهنمايى شود؟ شما را چه شده است، چگونه حكم مى كنيد؟
  36. و بيشتر آنها جز از ظن و گمان پيروى نمى كنند اما ظن و گمان به هيچ وجه انسان را از حقيقت بى نياز نمى کند. بدون شک، خداوند به آنچه آنها انجام می دهند آگاه است.
  37. این گونه نيست كه اين قرآن از جانب غير خداوند و به دروغ ساخته شده باشد. بلكه این قرآن تصديق كنندۀ آنچه پيش از آن است مى باشد، و توضيحى از آن كتاب است. بدون شک، این کتاب از سوی پروردگار جهانيان است.
  38. يا مى گويند: «(پیامبر)آن قرآن را به دروغ ساخته است؟» بگو: «اگر راست مى گوييد، سوره اى مانند آن بياوريد، و هر كسی را جز خدا مى توانيد، به کمک خود بطلبید.»
  39. بلكه آنها چيزى را دروغ شمردند كه به علم آن احاطه نداشتند و هنوز تأويل آن برايشان نيامده است. كسانى هم كه پيش از آنها بودند، همين گونه پيامبران خود را تكذيب كردند. پس نگاه کن كه سرانجام ظالمان چگونه بوده است.
  40. گروهى از مردم به قرآن ايمان مى آوردند و گروهى ايمان نمى آورند. پروردگارت به حال مفسدان، داناتر است.
  41. اگر آنها تو را تكذيب کردند، بگو: “عمل من براى من و عمل شما براى شماست، شما از آنچه من انجام مى دهم، بيزاريد، ومن از آنچه شما انجام مى دهيد، بيزارم.”
  42. و برخى از آنها به تو (به ظاهر) گوش مى دهند، آيا تو مى توانى افراد كر را که عقل خود را به کار نمیگیرد، بشنوانى؟
  43. و برخى از آنها به تو (به ظاهر) نگاه مى كند، آيا تو مى توانى افراد كور را که از بینایی خود استفاده نمی کند، راهنمایی کنی؟
  44. خداوند به هيچ وجه به مردم ظلم نمى كند، ليكن مردم خود بر خودش ظلم مى كنند.
  45. روزى كه آنها را جمع می کند، گويا جز به اندازۀ ساعتى از روز توقف نكرده اند با هم اظهار آشنايى مى كنند. بدون شک كسانى كه ديدار خدا را دروغ شمردند ضرر كردند و هدایت نشدند.
  46. و اگر بخشى از عذاب هايى را كه به آنها وعده مى دهيم به تو نشان دهیم، يا جان تو را بگيريم، بهرصورت بازگشت آنها به سوى ماست. آنگاه خداوند بر آنچه آنها انجام می دهند شاهد است.
  47. هر امّتى پيامبرى دارد. پس هر زمانی پيامبر آنها بيايد، ميانشان به عدالت قضاوت شود و بر آنها ظلم نگردد.
  48. آنها مى گويند: «اگر راست مى گوييد، اين وعده (عذاب) چه وقت است ؟»
  49. بگو: «من اختیار زیان و سود خودم را هم ندارم، به‌جز آن مقداری که خدا بخواهد. هر ملتی برای مدتی در دنیا زندگی می‌کنند و وقتی اجل شان برسد، نمی‌توانند لحظه‌ای آن را پس و پیش کند.»
  50. بگو: مرا خبر دهيد كه اگر عذاب خداوند شب يا روز به سراغ شما بیاید، گنهكاران از او چه چيزى را به شتاب مى خواهند؟
  51. پس، آيا هنگامى كه عذاب بر شما واقع شد، به آن ايمان آورديد؟ حالا؟ در حالیکه شما در طلب عذاب عجله داشتید.
  52. آن گاه به كسانى كه ظلم كرده اند، گفته مى شود: “عذاب جاودانه را بچشيد، آيا جز به خاطر آنچه همواره مرتكب مى شديد، جزا داده مى شويد؟”
  53. آنها از تو می پرسند: آيا آن عذاب حق است؟ بگو: آرى، به پروردگارم قسم كه آن عذاب حق است، و شما هرگز نمى توانيد جلو آن را بگیرید.
  54. و اگر، انسان ظالم، مالک همه آنچه در زمين است مى بود، بدون شک، آن را براى نجات خود مى داد. آنها وقتی عذاب را ببينند پشيمانى خود را پنهان می کنند. ميان آنها به عدالت قضاوت شود و بر آنها ظلم نگردد.
  55. بدانید كه آنچه در آسمان ها و زمين است فقط مال خداوند است. بدانید كه وعدۀ خداوند حق است اما اکثر آنها نمى دانند.
  56. او زنده مى كند و مى ميراند و به سوى او بازگردانيده مى شويد.
  57. اى مردم، بدون شک، براى شما از سوى پروردگارتان موعظه، و درمانى براى آنچه در سينه هاست، و هدايت و رحمتى براى مؤمنان آمده است.
  58. بگو: «به فضل و رحمت خدا بايد خوشحال شوند؛ كه اين، از تمام آنچه جمع كرده اند، بهتر است!»
  59. بگو: به من خبر دهيد، روزى هايى را كه خدا براى شما نازل كرده و شما بعضى از آنها را حرام و بعضى را حلال كرده ايد، بگو: آيا خدا به شما اجازه داده است يا بر خدا دروغ مى بنديد؟
  60. در روز قيامت كسانى كه بر خدا دروغ مى بندند، چه فکر می کنند؟ بدون شک، خدا داراى فضل و بخشش بر مردم است، ولى بيشتر آنها سپاسگزارى نمى كنند.
  61. و تو ای پیامبر! در هيچ كارى نيستى و از سوى او هيچ بخشى از قرآن را نمى خوانى و هيچ كارى نمى كنيد مگر اينكه وقتى وارد آن مى شويد ما بر شما شاهد و ناظریم؛ و به اندازه یک ذرّه اى، نه در زمين و نه در آسمان از پروردگار تو پنهان نيست، و نه كوچك تر از آن و نه بزرگ تر از آن چيزى نيست، مگر اينكه در كتابى روشن (لوح محفوظ ) ثبت شده است.
  62. آگاه باشيد كه “اولیاء الله” نه ترسى بر آنها است و نه غمگين مى شوند.
  63. همان کسانی كه ايمان آورده و تقوا پيشه كرده اند.
  64. در زندگى دنيا و آخرت برای آنها مژده است. وعده و سخن خداوند غیر قابل تغییر است. اين همان كاميابى بزرگ است.
  65. سخن آنها تو را غمگين نكند، زيرا عزّت، همه از آنِ خداوند است. او شنواى داناست.
  66. آگاه باش، كه هر چه در آسمانها و زمين است مال خداوند است. كسانى كه غير از خداوند شريكانى را مى خوانند، از آنها پيروى نمى كنند. اينها در واقع از ظن و گمان پيروى مى كنند و آنها فقط دروغ می گویند.
  67. او کسی است كه شب را براى شما مایه آرامش، و روز را روشن ساخت. بدون شک، در اين (دو امر) براى گروهى كه مى شنوند نشانه هايى (از قدرت خدا) است.
  68. (مشرکان) گفتند: «خداوند فرزندى براى خود انتخاب كرده است» خداوند پاک و منزّه است. او بى نياز است. آنچه در آسمانها و زمين است مال خداوند است. شما هيچ دليلى بر اين ادّعا خود نداريد، آيا درباره خداوند چيزى را می گویید كه نمى دانيد؟
  69. بگو: « بدون شک، كسانى كه بر خدا دروغ مى بندند، رستگار نمى شوند»
  70. در دنيا بهره اى کم دارند، سپس بازگشت آنها فقط به سوى ماست؛ آنگاه به سبب آن كه كفر مى ورزيدند، آن عذاب سخت را به آنها مى چشانيم.

داستان حضرت نوح

  1. و داستان نوح را برای آنها بخوان. زمانی که به قوم خود گفت: «اى قوم من، اگر ماندن من در ميان شما و پند دادن من به آيات خدا، بر شما گران آمده است. (اشکال ندارد) من بر خدا توكّل كرده ام پس در كارتان با شريكان خود همدست شويد، تا كارتان بر شما مبهم نماند سپس در بارۀ من تصميم بگيريد و مهلتم ندهيد».
  2. «و اگر شما از من روى گردانيديد، من مُزدى از شما نمى خواهم. مزد من فقط بر عهدۀ خدا است. من مأمورم كه از فرمان برداران و مسلمانان باشم».
  3. پس نوح را تكذيب كردند آن گاه او را با كسانى كه در كشتى همراه او بودند نجات داديم، و آنها را جانشين تبهكاران قراردادیم. ما كسانى را كه آيات ما را تكذيب كردند غرق كرديم. پس نگاه کن كه سرانجام بيم داده شدگان چگونه بود.
  4. آن گاه، پس از نوح، پیامبرانى را به سوى قومشان فرستاديم، و آنها دلايل روشن برای مردم آوردند. اما آن قوم نخواستند به چيزى كه قبلاً آن را دروغ شمرده بودند ايمان بياورند. اين گونه ما بر دلهاى تجاوزكاران مُهر مى زنیم.

داستان موسی و هارون

  1. آن گاه پس از آنها موسى و هارون را با آيات خود به سوى فرعون و اشراف و سران قومش فرستاديم. اما آنها تكبّر ورزيدند و گروهى گنهكار بودند.
  2. پس زمانی كه حق از نزد ما به سويشان آمد، آنها گفتند: بدون شک، اين جادويى آشكار است.
  3. موسى گفت: «آيا وقتى حقّ به سوى شما آمد، مى گوييد: (اين جادو است ؟) آيا اين جادو است ؟ و حال آنكه جادوگران رستگار و پیروز نمى شوند».
  4. فرعونیان گفتند: «آيا به سوى ما آمده اى تا ما را از آنچه كه پدرانمان را بر آن يافته ايم منصرف کنی، و بزرگى در اين سرزمين براى شما دو نفر باشد؟ ما به شما دو نفر ايمان نداريم»
  5. و فرعون گفت: هر جادوگر ماهرى را نزد من آوريد.
  6. پس هنگامى كه جادوگران آمدند، موسى به آنها گفت: «آنچه را مى اندازيد بيندازيد»
  7. پس وقتی جادوگران انداختند، موسى گفت: «آنچه را شما آورده ايد جادو است. خداوند به زودى آن را باطل خواهد كرد. بدون شک، خداوند كار مفسدان را تأييد نمى كند»
  8. خداوند حق را با كلمات خود تثبيت و پابرجا مى كند، هرچند گناهكاران خوش نداشته باشند.
  9. بنابراین، به جز تعداد از فرزندان قوم موسی کسی دیگری به او ایمان نیاورد، (آن هم) با ترس از فرعون و اطرافيانش، که مبادا آنها را شكنجه كنند. زيرا فرعون، برترى جويى در زمين داشت؛ و از اسرافكاران بود.
  10. و موسى گفت: اى قوم من، اگر به خدا ايمان آورده ايد، فقط بر او توكّل كنيد اگر تسليم شدگان در برابر او هستيد.
  11. پیروان موسی گفتند: «تنها بر خدا توكل می کنيم؛ پروردگارا! ما را مورد شكنجه گروه ستمگر قرار مده!
  12. و ما را به رحمت خودت از(شرّ)گروه كافران نجات بده.
  13. و به موسى و برادرش وحى كرديم كه براى قوم خود در مصر خانه هايى آماده كنيد، و خانه هايتان را روبه روى هم قرار دهيد، و نماز را به پا داريد، و مؤمنان را (به نجات از ظلم فرعون) نويد ده.
  14. و موسى گفت: «پروردگارا، تو به فرعون و سرانش در زندگى دنيا زيور و اموال داده اى، تا مردم را از راه تو گمراه كنند. پروردگارا، اموال آنها را نابود كن و آنها را سخت دل گردان كه ايمان نياورند تا عذاب دردناك را ببينند».
  15. خداوند فرمود: «دعاى هر دوى شما پذيرفته شد پس ايستادگى و مقاومت كنيد و راه كسانى را كه نمى دانند پيروى نكنيد»
  16. و بنى اسرائيل را از دريا عبور داديم. آنگاه فرعون و سربازانش از روى ستم و تجاوز به دنبال آنها رفتند؛ تا وقتى كه در معرض غرق شدن قرار گرفت، گفت: «ايمان آوردم كه جز آن كس كه بنى اسرائيل به او ايمان آورده اند معبودى نيست، و من از تسليم شدگانم.
  17. به او گفته شد: آیا حالا (ايمان مى آورى،) درحالى كه پيش از اين عصيان كردى و از مفسدان بودى ؟!
  18. ولى امروز، بدنت را (از آب) نجات مى دهيم، تا عبرتى براى آيندگان باشى! و بسيارى از مردم، از آيات ما غافلند!
  19. ما بنى اسرائيل را در جاي نيكو جاى داديم، و از چيزهاى پاکیزه به آنها روزى بخشيديم؛ پس آنها اختلاف نكردند مگر پس ازآن كه آگاهى برايشان حاصل شد. بدون شک، پروردگار تو روز قيامت دربارۀ آنچه آنها بر سرش اختلاف مى كردند ميانشان قضاوت خواهد كرد.
  20. و اگر در مورد آنچه به سوى تو فرستاديم، شک داری، پس از كسانى بپرس، كه پيش از تو كتاب خداوند را مى خواندند. بدون شک حقّ از سوی پروردگارت به تو رسيده است. پس هرگز از ترديدكنندگان نباش.
  21. و هرگز از كسانى كه نشانه هاى خدا را تكذيب كردند نباش، كه از زيانكاران خواهى بود.
  22. بدون شک، كسانى كه سخن پروردگارت (وعدۀ عذاب) دربارۀ آنها ثابت شده است ايمان نمى آورند.
  23. اگرچه هرگونه نشانه اى برايشان بيايد، تا اينكه آن عذاب دردناك را ببينند.( آنگاه ممکن است ایمان بیاورد اما بدرد نمی خورد.)

داستان یونس

  1. پس چرا هيچ شهرى نبود كه اهل آن ايمان بياورد و ايمانش به حال آن سودمند باشد؟ مگر قوم يونس كه وقتى ايمان آوردند عذاب رسواکننده را در زندگى دنيا از آنها برداشتيم و تا مدت معینی آنها را از زندگى بهره مند كرديم.
  2. و اگر پروردگار تو مى خواست، تمام كسانى كه روى زمين هستند، همگى به (اجبار) ايمان مى آوردند؛ پس آيا تو مردم را مجبور مى كنى كه مؤمن شوند؟!
  3. و هيچ كس نمى تواند جز به اذن خدا ايمان بياورد. خداوند پليدى (كفر) را بر كسانى قرار مى دهد كه عقل خود را به كار نمى گيرند.
  4. بگو: «نگاه كنيد چه چيز (از آيات خداوند) در آسمانها و زمين است!» اما اين آيات و انذارها به حال كسانى كه ايمان نمى آورند مفيد نخواهد بود!
  5. پس آيا آنها جز مانند روزهاى كسانى را كه پيش از آنها درگذشتند، انتظار مى کشند؟ بگو: پس منتظر باشيد كه من نيز با شما منتظرم.
  6. آنگاه فرستادگان خود و كسانى را كه ايمان آورده اند ( در هنگام نزول بلا) نجات مى دهيم. اين گونه، مؤمنان را نجات مى دهيم، كه نجات آنها برگردن ما واجب است.
  7. بگو: اى مردم، اگر در دين من شک داريد، بدانيد كه من كسانى را كه غير از خدا مى پرستيد نمى پرستم، بلكه خدايى را مى پرستم كه جان شما را مى گيرد. من مامورم كه از جمله مؤمنان باشم.
  8. و (به من دستور داده شده است) كه به دين حنيف روى آور، و هرگز از مشركان نباش.
  9. و غیر از خدا، چيزى را كه سود و زيانى به تو نمى رساند، نخوان؛ كه اگر چنين کاری انجام دهى، در آن صورت بدون شک، شما از جملۀ ظالمان خواهی بود.
  10. و اگر خداوند، ضرر و زيانى به تو برساند، هيچ كس جز او آن را برطرف نمى سازد؛ و اگر ارادۀ خيرى براى تو كند، هيچ كس مانع فضل او نخواهد شد! آن را به هر كس از بندگانش بخواهد مى رساند. او آمرزنده و مهربان است!»
  11. بگو: «اى مردم، حقّ از جانب پروردگارتان براى شما آمده است پس هر کسی هدايت يابد به سود خويش هدايت مى يابد، و هر كسی گمراه گردد به زيان خود گمراه مى شود، و من بر شما نگهبان نيستم».
  12. و از آنچه بر تو وحى مى شود پيروى كن و صبور باش تا خدا حکم كند، و او بهترين حاکم است.

 

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها