جزئیات

نوشته شده توسط محمد جواد برهانی

دسته: مشاهیر و مفاخر

منتشر شده در 14 سرطان 1399

بازدیدها: 32

شهید فقیهی، فقیه نامی و مدرس گرامی است که در حدود سال 1297ش در یکی از روستاهای مسکه جاغوری به‌نام «اَمبُلاق/ اَمبُلاغ» در یک خانوداه متدین چشم به جهان گشود. سواد اولیه را در زادگاهش نزد روحانی محل فراگرفته، آنگاه جهت تحصیل علوم اسلامی و پیمایش راه و رسم طلبگی نزد ملا غلام‌علی «نَیقول» رفت و ادبیات عرب را در محضر آن ادیب معروف آموخت. سایر اساتید دوران طلبگی او در جاغوری چندان شناخته شده نیستند. گفته می‌شود ملا اسماعیل آخوند صوبه نیز در آموزش و تربیت وی نقش داشته است و احتمالاً برخی کتب ادبی را نزد وی آموزش دیده است.^[1]

جزئیات

نوشته شده توسط محمد جواد برهانی

دسته: مشاهیر و مفاخر

منتشر شده در 14 سرطان 1399

بازدیدها: 28

سید ابوالقاسم میر در روستای «قَره‌چه» از توابع قره‌باغ غزنین متولد شد و تحصیلات اولیه خود را در آن سرزمین به پایان برده آنگاه رهسپار حوزه‌های علمیه مشهور تشیع در خارج کشور شد و سالیان چند در آن سامان، به‌خصوص در مشهد مقدس حدود هشت سال به‌صورت مداوم با سعی فراوان، علاقه و شور زایدالوصف تحصیل کرد. سپس رهسپار عراق شد و در حوزه علمیه نجف به تحصیل علوم دینی پرداخت^[1] و به مقام والای دانش اسلامی و معارف اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نایل آمده، سپس به وطن مراجعت کرد.^[2]

جزئیات

نوشته شده توسط محمد جواد برهانی

دسته: مشاهیر و مفاخر

منتشر شده در 14 سرطان 1399

بازدیدها: 28

یکی از شخصیت علمی و آموزشی مطرح کشور که گمنام و بی نشان مانده است شیخ محمد جمعه محقق است که از نسل نخست سده کنونی فارغ التحصیلان حوزه علمیه نجف بشمار می‌رود. عوامل گوناگون در این گمنامی و ناشناختگی تاثیر داشت که مهمتر از همه، فعالیت محلی و حضور دایمی وی در روستاهای ومناطق دور افتاده تا اخر عمر از سویی و عدم طرح شخصیت و کارنامه و شناسایی وی از سوی بستگان و نهادهای گوناگون از سوی دیگر است.

جزئیات

نوشته شده توسط محمد جواد برهانی

دسته: مشاهیر و مفاخر

منتشر شده در 13 سرطان 1399

بازدیدها: 34

وی، فقیه نامدار، عالم عالیمقدار و استاد پرافتخاری بود که در حدود 1305ش در قصبه داوود جاغوری از توابع غزنی به جهان گام نهاد. دروس ابتدایی را نزد روحانی محل خواند و ادبیات عرب و منطق را در مدرسه علمیه اوتقول نزد عالم ربانی حجةالاسلام شیخ قربان‌علی وحیدی به پایان رساند. در سال 1326ش زادگاهش را به مقصد حوزه علمیه مشهد ترک گفت و در آن شهر پس از زیارت حضرت امام رضا(ع) چند ماه از دروس علمای آن شهر استفاده کرد و آنگاه به سوی حوزه علمیه قم رهسپار گردید.

وی پس از ورود به حوزه علمیه قم، تحصیلش را در فقه و اصول ادامه داد و این دوره که دوره اول اقامت وی در این شهر بود، مدت چهار سال طول کشید و سطوح عالی را در محضر اساتید معروف و نامی همچون آیت‌الله سلطانی و آیت‌الله مرعشی نجفی به پایان رساند.

مرحوم مدرسی حیدری در حدود سال‌های 1329-1330ش پس از ازدواج، برای ادامه تحصیل به نجف مهاجرت کرد و مدت سه سال از درس‌های خارج فقه و اصول اساتید معروف حوزه علمیه نجف، از جمله آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی و آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی(ره) بهره جست.

وی در سال 1333ش به قم بازگشت و علم‏اندوزی و دانش‏ورزی خویش را در این حوزه مبارک پی‏گرفت و در رشته‌های گوناگون علوم اسلامی از اساتید معروف بهره برد. نامبرده چند سال در محضر آیت‌الله بروجردی در فقه و اصول تلمذ کرد. در دروس حکیم صمدانی آیت‌الله علامه طباطبایی شرکت جست و منظومه سبزواری و اسفار را آموخت. اشارات بوعلی سینا را نزد استاد منتظری خواند؛ اما بیشترین استفاده را از حضور استاد بزرگ حوزه علمیه حضرت امام خمینی(ره) برده است. به تصریح خود ایشان، حدود پانزده سال در جلسات درس آن استاد فرزانه شرکت نمود.

مدرسی پس از اتمام تحصیلات و رسیدن به مرتبه‌ی اجتهاد، به تدریس علوم اسلامی پرداخت و متون گوناگون درسی از جمله شرح منظومه سبزواری را به تشنگان دانش و حکمت درس می‌داد و بافروتنی و تقوایی که داشت، ملجأ بی‌پناهان و مشاور امین طلاب و فضلای حوزه علمیه قم به حساب می‌آمد.

او از مسایل اجتماعی و مشکلات مردم نیز غافل نبود و در هر فرضتی رسیدگی به مشکلات آن‌ها و رفع نیازهای فرهنگی و به‌ویژه دینی آنان را از وظیفه‌‌ی خویش می‌دانست. بر این اساس، در اوایل دهه پنجاه سفری به داخل کشور نمود. ضمن بازدید از خانواده و اقوام، از نزدیک در جریان وضعیت مذهبی مردم و شرایط حوزه‌های علمیه و مدارس دینی افغانستان قرارگرفت و با همفکری استاد و مربی مجاهدش جناب شیخ وحیدی به مناطق گوناگون مسافرت کرد و در هر جا، به فراخور استعداد و امکانات موجود، روزنه‌ای از معارف اسلامی و اندیشه‌های ناب دینی را گشود و مردم را به دین‌داری، علم‏آموزی و رشد فرهنگی ترغیب کرد.